Salihli (Manisa) ilçesinde bağcılık

Abstract

Araştırma sahası; Ege Bölgesi'nde Manisa iline bağlı bir ilçedir. Saha Gediz Havzası'nın orta bölümünde 28º 10' doğu meridyeni, 38º 10' kuzey paraleli coğrafi konumu batıdan Turgutlu, kuzeybatıdan Akhisar, kuzeyden Gördes, kuzeydoğudan Demirci, doğudan Kula, güneydoğudan Alaşehir ve güneyden Ödemiş ile çevrilidir. Salihli'yi çevreleyen ilçelerden Ödemiş İzmir'e, diğer ilçeler ise Manisa iline bağlıdır. Araştırma sahası merkezi, ilçenin güney kesiminde Bozdağ'ın eteklerine kurulmuştur. Kuruluşundan beri yeri değişmemiş, gelişmesini aynı yerde sürdürmüştür. İlçe merkezi ekonomisi ve nüfus büyüklüğü bakımından orta büyüklükte gelişmiş bir kent merkezi durumundadır. Salihli ilçesi her zaman yakın çevresinin tarım ve ticaret merkezi konumunda olmuştur. Bu özelliğini verimli ova toprakları ile bu ovayı sulayan Gediz Nehri, Alaşehir Çayı, Kurşunlu, Çakallar ve Gümüş dereleri gibi su kaynaklarına, zengin yeraltı su kaynaklarına ve elverişli iklim şartlarına bağlıdır.Araştırma sahası olan Salihli ilçesinde 2017 yılı itibari ile 8 belde, 72 köy bulunmaktadır. Yerleşmeler çoğunlukla suyun bol olduğu, tarımın yapılabildiği ovalık alanlara, bazen de yüksek kesimlerde vadi boylarına kurulmuştur. İlçenin temel ekonomik geçim kaynağı tarım, hayvancılık ve ticarettir. Ancak burada önde gelen ekonomik etkinlik tarımdır. Özellikle de sahada sultani çekirdeksiz kurutmalık üzüm yetiştiriciliği yaygındır. Bağcılık, ilçe ekonomisi için en önemli tarımsal geçim kaynaklarından biridir. Sultaniye çeşidi çekirdeksiz üzüm üretimi kuzey yarım kürede 10 ila 52 derece kuzey paralelleri arasında gerçekleştirilebilmektedir. Bu yönden Türkiye içinde bulunduğu coğrafi konumu ile bağcılık için uygun imkanlara sahiptir. Söz konusu çalışmada, araştırma sahasında önemli bir ekonomik faaliyet olan bağcılık, bağcılığın tarihsel gelişimi, bağcılık ile uğraşan aileler, bağcılık ile ilgili temel sorunlar ve çözümleri, üzümlerin değerlendirilme şekilleri üzerinde durulmuştur.Salihli'nin doğal özellikleri ve tarımsal potansiyeli incelenmiştir. Araştırmalar ve incelemeler sonucunda ilçedeki bağ-üzüm potansiyeli değerlendirilmiştir. İlçenin köylerine ait bağ alanları ile üzüm üretim değerleri araştırılmış ve ön plana çıkan köylerden bahsedilmiştir. Bu köylerde üretilen üzüm çeşitleri belirlenmiş ve üzümün değerlendirilme şekilleri saptanmıştır. Bölgenin sorunları ve bunlarla ilgili çözüm önerileri üzerinde durulmuştur. Anahtar Kelimeler: Salihli, Bağcılık, Üzüm Değerlendirilmesi

Salihli district; ıt is in province of Manisa in Aegean Region. Salihli where is on the 28-10' meridian east and 38- 10' parallel North is in the middle of Gediz Basin. It is surrounded by Turgutlu district from the West, Akhisar district from the Northwest, Gördes district from the North, Demirci district from the Northeast, Kula district from the east, Alaşehir district from the southeast and Ödemiş district from the South. These districts are all in province of Manisa except for Ödemiş. Ödemiş is in province of İzmir. The city center of Salihli was founded in the South side of district and on the foot of Bozdağ mountain. From the beginning, its location has never been changed and it has kept developing in the same area. City center is quite developed position from the point of its economy and population. Salihli has always been an agriculture and trade center for surroundings. It is because Salihli has sufficient lands that are watered by Gediz river, Alaşehir river, Kurşunlu river, Çakallar river and Gümüş river and also has convenient climate. Salihli is a search area with its 8 towns and 72 villages. In Salihli people mostly live in lowlands which are agricultural and close to the water sources. Some people prefers living high valleys. Primary sources of Income in Salihli district are agriculture, trade and livestock farming. But agriculture is the most important one. Especially viticulture and growing seedless Sultani raisins are common in the area.Viticulture is one of the most important sources of income in Salihli district. Seedless Sultaniye grapes are grown in the North hemisphere between 10 and 52 parallels. So Turkey is very convenient for viticulture. In this study, we searched for viticulture and its historical development, the families that working on vineyard and their socioeconomic situations, basic problems of viticulture and their solution methods and the ways of usage of grapes. Salihli's geographical structure and agricultural potential has been examined. As a result of these examinations, viticultural potential has been considered. Villages vineyards and grape producing amount are examined and it is mentioned about prominent villages on viticulture. Grape types produced in these villages are searched and their usage ways are determined. The problem of the district and the solution ways are emphasized. Key Words: Salihli, Viticulture, Grape Evaluatio