Dijital çağın görünmeyen yüzü `geleceğin distopyası`

Abstract

Rönesanstan itibaren içerisinde bulunduğumuz çağdaş yaşamda gerçek artık işlevsel bir hale dönüşmüştür. Ekranlar aracılığıyla oluşturulan toplumsallaşma büyük bir simülasyon evreni yaratmıştır. Bu nedenle İletişim teknolojileri genel itibariyle kültür endüstrisi; simülasyondan beslenmektedir. Bu gösterge üretim evrenini sürekli yineleyen yayıncılığı anlatan `Black Mirror` dizisi birey- sanal gerçeklik- iletişim bağlamında oldukça önemlidir. Dizinin örneklemi olarak kullanılan`Black Mirror` dizisi analiz edilirken çalışmanın kavramsal çerçevesi olarak Jean Baudriallard`ın simülasyon kuramı referans alınmıştır. Çalışmada 1. sezonun 3. bölümü 2. sezonunun 1. bölümü ve 3. sezonun 1. bölümü örneklem olarak alınmıştır. Bu üç bölümün seçilme sebebi ise simülasyon kavramını somutlaştırarak ekrana aktarmasıdır. Göstergebilimsel analiz yöntemiyle incelenen araştırmada dijital çağın görünmeyen yüzü tespit edilmiştir. Geleceğin distopyası Black Mirror örneklemi ile simülasyon kuramı çerçevesinde irdelenerek görülmüştür ki modern dünya koca bir simülasyon evreni geliştirmiştir. Teknolojinin gelişimi de insani bir çöküşü gözler önüne serecektir; çünkü dizi de belirtilen distopik bir geleceğin çok da uzakta olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.Anahtar kelimeler; Simülasyon, Hipergerçeklik, İletişim Teknolojileri, Black Mirror

From the Renaissance onwards, the reality has become functional in our contemporary life. Socialisation created through screens has created a huge simulation universe. Therefore, communication technologies, especially the culture industry, are fed from simulation. This indicator shows that The Black Mirror series, which describes the recurring publishing of the production universe, is very important in the context of individual-virtual reality-communication. When analyzing the `Black Mirror` series used as the sample of the series, Jean Baudriallard`s simulation theory was taken as the conceptual framework of the study. In the study, the 3rd part of the 1st season, the 1st part of the 2nd season and the 1st part of the 3rd season were taken as samples. The reason for choosing these three sections is that they concretize the simulation concept and display it on the screen.The invisible face of the digital age was identified in the study, which was examined by semiotic analysis. The dystopia of the future The Black Mirror sample has been examined within the framework of simulation theory and it is seen that the modern world has developed a huge simulation universe. The development of technology will also reveal a human collapse; because the dystopic future mentioned in the series is not far away.Key Words: Simulation, Hyper-reality, Communication Technology, Black Mirror, Social Media Technology.