Diz osteoartritinde klinik ve radyolojik bulgular ile ADAMTS9 geninin promotor bölgesindeki ca tekrar polimorfizmi arasındaki ilişki

Abstract

Osteoartrit sıklığı yaşla birlikte artan ve toplumda en sık görülen dejeneratif eklem hastalığıdır. Ortalama yaşam süresinin uzaması ve obezite insidansının artması gibi nedenlerle toplumdaki sıklığı giderek artmaktadır. Bu nedenle osteoartrit etyolojisinin aydınlatılması, hastalığın erken tanı ve tedavisi amacıyla çalışmalar yoğun bir şekilde devam etmektedir. Etyopatogenezde birçok faktörün rol oynadığı bilinmekle birlikte, son çalışmalarla genetik faktörlerin önemi gösterilmeye başlanmıştır. 2012-2013 yılları arasında Turgut Özal Üniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı kliniğine başvuran, Amerikan Romatoloji Koleji (ACR) tanı kriterlerine göre primer diz osteoartritli hasta ve kontrol grubunu içeren toplam 110 kişi bu çalışmaya dahil edildi. Hastaların ağrı ve özürlülük durumları WOMAC ve Lequesne skalalarıyla değerlendirildi. Ayakta yük vererek ön-arka ve 30 derece fleksiyonda lateral pozisyonlarda karşılaştırmalı diz grafileri çekildi. Hastalar K-L radyolojik evresine göre 4 gruba ayrıldı. Tüm katılımcılardan kan örnekleri alındı. Kontrol grubundan ve diz osteoartritli olgulardan alınan kan örneklerinden DNA izolasyonu yapıldı. Sonrasında DNA dizi analizi yöntemiyle A Disintegrin and Metalloproteinaz with Trombospondin motifs 9 (ADAMTS9) geninin promotor bölgesindeki Sitozin-Adenin (CA) baz çifti tekrar sayıları belirlendi. Osteoartritli hastalarda CA tekrar polimorfizminin radyolojik ve klinik bulgularla ilişkisini değerlendirmek amacıyla; Kellgren - Lawrence (K-L) evresi, VAS, WOMAC ve Lequesne düzeyleri ile CA tekrar sayısının korelasyonuna bakıldı. Sonuçta, VAS, WOMAC ve Lequesne düzeyleri ile CA tekrar sayısı arasında istatistiksel olarak anlamlı korelasyon bulunmadı. Tek değişkenli analizlerde K-L evresi 0-1-2 olan grup ile evre 3-4 olan grubu ayırt etmede, CA tekrar sayısı için en iyi kesim noktası 20 olarak belirlendiğinde istatistiksel anlamlı fark saptandı. Multivariate analizlerde olası tüm faktörler birlikte değerlendirildiğinde ileri yaş, CA tekrar sayısının 20 ve üzerine çıkması, düşük öğrenim düzeyi ve artmış vücut kitle indeksi; evre 3-4 OA ile istatistiksel olarak ilişkili bulunmuştur. ADAMTS9 geni CA polimorfizmi gelecekte osteoartritte radyolojik progresyonu belirlemede bir belirteç olarak kullanılabilir. Bu daha fazla hasta sayısını içeren geniş serilerle desteklenmelidir.

Osteoarthritis is the most common degenerative joint disease and its prevalance increaeses with age. Prevalance of osteoarthritis increases in society becauase of increasing of obesity incidence and average life expectancy. Thus research about etiology, early diagnosis and treatment is going on intensively. Etiopathogenesis of OA is multifactorial, but the genetic role of disease come into prominence. A total of 110 participants including patients with primary knee osteoarthritis according to American College of Rheumatology (ACR) diagnostic criteria and healthy controls were enrolled from outpatient clinics of physical medicine and rehabilitation of Turgut Ozal University in the year of between 2012-2013 in the study. Pain and impairments of the participants were scored with WOMAC and Lequesne scale. Anteroposterior X-ray weight on foot and lateral X-ray 30 degree flexion were performed. Participants were radiologically scored according to Kellgren - Lawrence (K-L) radiological staging as stages 0, 1, 2, 3 and 4. Laboratory was performed from each participant. DNA isolation was performed from blood samples of both osteoarthritis and control groups. After that repetition number of Cytosine-Adenine (CA) base pairs were calculated at the promotor part of the A Distintegrin and Metalloproteinase with Thrombospondin motifs 9 (ADAMTS9) gene. İn order to see whether an association exists between CA polimorphism and clinical and radiological findings of osteoarthritis; we evaluated K-L stage, VAS, WOMAC and Lequesne levels and correlation of CA repetition number. No, statistically significant correlation was found between VAS, WOMAC and Lequesne levels and CA repetition number. When the best cut off point for CA was accepted as 20, we found statistically significant difference between early (0-1-2 K-L stage) and late (3-4 K-L stage) groups at univariate analysis. Statistical significant difference was found between stage 3-4 and old age, low education level, increased body-mass index, CA repetition number more than 20 at multivariate analysis. CA polimorphism of ADAMTS9 gene would be used as a marker fort he purpose of identifing radiological progression. This research needs further support with more extensive serials including more participants.