Temporomandibular eklem bozukluğu olan hastalarda splint tedavisi öncesi ve sonrasında MR ve klinik bulguların korelasyonu

Abstract

ÖZETTemporomandibular bozukluk çiğneme sistemini oluşturan bileşenlerin fonksiyonel ve yapısal hastalıklarının tümüne verilen isimdir. Bu hastalıklar arasında en sık iç düzensizlik (İD) izlenmektedir. İD; artiküler diskin mandibular kondil, glenoid fossa ve artiküler eminens?e göre anormal ilişkisi olarak tanımlanmaktadır. İD tanısında en etkili görüntüleme metodu manyetik rezonans (MR) dır. Bu çalışmanın amacı klinik olarak İD düşünülen ve stabilizasyon splint tedavisi verilen hastalarda; tedavisi öncesi ve sonrasında MR inceleme yapılarak tedavi etkinliğini değerlendirmektir.Bu çalışmada 20 hastanın 40 eklemi değerlendirildi. Tüm hastalara tedavi öncesinde ve tedavinin 2.-3. aylarında detaylı anamnezin ardından MR inceleme yapıldı. MR iş istasyonunda görüntülere bakılarak kondil-disk açısı, disk şekli, kondil pozisyonu değerlendirildi ve kantitatif ölçümler yapıldı. Tedavi sonrasında ise kondil-disk açısı ile disk ve kondil pozisyonunda izlenen değişiklikler ölçüldü. İki farklı yöntem ile ölçümler yapıldı. Drace ve Enzman?ın geliştirdiği birinci yöntem ile kondil-disk açısındaki değişim değerlendirildi. Kurita ve arkadaşlarının geliştirdiği ikinci yöntem ile disk ve kondilde izlenen pozisyon değişikliklerine bakıldı.Çalışmamızda klinik olarak İD düşünülen eklemlerin %50?sinde klinik tanı MR ile uyumlu bulundu. Klinik olarak tek taraflı İD düşünülen hastaların MR incelemesinde; yüksek oranda diğer eklemde de İD tespit edildi. Özellikle parafonksiyonel alışkanlık bulunan hastalarda; eklem ağrısı, eklem sesi ve çene hareketlerinde kısıtlılık gibi şikayetlerde kısmen ya da tamamen düzelme izlendi. İD tespit edilen eklemlerde özellikle redüksiyonlu anterior disk deplasmanı bulunanlarda posterior kondil pozisyonu daha sık izlendi.?Deforme disk?şekilleri sadece redüksiyonsuz anterior disk deplasmanı bulunan eklemlerde görüldü.Tedavi sonrasında 1. ve 2. yöntem ile yapılan kantitatif değerlendirmede; 1.yöntemin disk deplasman miktarındaki en ufak değişimleri bile kantitatif olarak gösterebilmesi nedeniyle tedavi etkinliğini değerlendirmede daha kullanışlı olduğu düşünüldü.Temporomandibular bozukluk semptomları ile gelen hastaların değerlendirilmesi, altta yatan nedenin saptanması ve tedavi etkinliğinin belirlenmesi açısından MR?ın önemli bir rolü olduğu kanısındayız.

ABSTRACTTemporomandibular (TMB) disorder is the name given for all of the functional and structural diseases belonging to the components that form the masticatory system. Among these diseases, internal disorder (ID) is most commonly observed. ID is described as abnormal relationship of articular disc according to position of glenoid fossa, mandibular condyle and articular eminencia. Magnetic resonance (MR) is the most effective imaging method in the diagnosis of ID. The purpose of this study is to evaluate the effectiveness of treatment in patients considered clinically ID and treated with stabilization splint by MR examination before and after the treatment.In this study, 40 joints of 20 patients are examined. In all patients MR examinations were performed after detailed anamnesis before the treatment and after the 2nd, 3nd month of the treatment. Condyle-disc angle, configuration of discs and position of condyles are evaluated by reviewing the images in MR workstation and quantitative measurements are made. After treatment, changes in condyle-disc angle, positions of discs and condyles are measured. The measurements are made with two different methods. Changes in condyle disc angle are evaluated with the first method developed by Drace and Enzman. Changes in position of discs and condyles are evaluated with the second method developed by Kurita et al.In our study, the clinical diagnosis was consistent with MR findings in the 50%of joints that are considered ID clinically. During the examination of patients that are considered unilateral ID clinically, ID was detected in high rate in the other joint also. Especially in patients with parafunctional habits; partial or complete recovery was observed in complaints such as joint pain, joint click and limitations of jaw movements. In the joints detected to have ID, especially those with reduced anterior disc displacement, posterior condyle position was observed more frequently.?Deformed disc?configurations were only seen in joints with unreduced anterior disc displacement.In the quantitative evaluation with 1st and 2nd methods after treatment, since the 1st method was able to demonstrate the smallest changes in the amount of disc displacement, it was considered to be more useful in the evaluation of treatment efficacy.We believe that MRI has an important role regarding the detection of the underlying cause and determining the treatment efficacy, in the evaluation of patients presenting with temporomandibular disorder symptoms.