Kur`an-ı Kerim`de geçen Harut Marut kıssasının sihir ve meleklerin masumiyeti bağlamında değerlendirilmesi

Abstract

Kur'an-ı Kerim'de Bakara Suresi 102. ayetinde Harut- Marut isimli iki meleğin Babil'de, bir bilgi öğrettiğinden bahsedilir. Âyetin içeriğinde genel olarak sihir konusuna da değinildiği için Kur'an-ı Kerim yorumcuları bu ikisini sihir öğretmek üzere gönderildikleri yönünde açıklamışlardır. Fakat bu durum İslam'da meleklerin günahlardan masum oluşları fikrine aykırıdır. Bu alanda ciddi bir araştırma yapılmasına ihtiyaç vardır. Kur'an'ı Kerim'in indiği dönemde ayetlerin arkasındaki tarihsel bağlam ve Arap dilinin özelliği çerçevesinde düşünülmesi gerekmektedir. Bu araştırmada ayet metnine uygun tahlil yapılarak özgün bir anlayışa ulaşılmaya çalışılacaktır.

In the surah Al-Baqara verse 102. of the Qur'an, it is mentioned that two angels named Harut-Marut taught a knowledge in Babylon. Since magic is also generally referred mentioned in the verse, Qur'an commentators believed that both angels were sent to teach magic. But this is contrary to the idea that the angels in Islam are innocent of sins. Serious research is needed to be assessed in this area. The Quran should be considered within the framework of the historical context behind the verses and the characteristics of the Arabic language. In this research, it is tried to reach an original understanding by doing appropriate analysis.