European Union?Africa relations in the 21st century

Abstract

Bu tez, AB ? Afrika ilişkileri evrimini ve 21. Yüzyılda nasıl şekillendiğini incelemek için yapılmıştır. İlişkilerinin tarihsel bir perspektif taşıyarak, çalışmanın temel taşı 2000 ve 2010 yılları arasındaki dönemini kapsayacaktır. Bu yüzyılın başından, AB-Afrika ilişkileri Cotonou Ortaklık Anlaşması ve Kahire'de olan ilk AB-Afrika Zirvesi'nin benimsenmesi ile ivme kazandı ve 2000 Ortak Afrika AB Stratejisi temellerini attı. Bu strateji, AB ve Afrika bir `eşitlik ortaklık' dayalı kendilerin ortak çıkarlar ulaşma yolunda, ilişkilerin yakın bir bağ kurma arzusu özetler. AB-Afrika ilişkilerinin temelinde Afrika'daki sömürgeci miras doğasında `clientelism' karakterize edilmiştir. Böylece asıl soru benimsenmiş olan strateji `eşittir ortaklık' dayalı bir ilişki garanti olup olmadığını yoksa saf bir retorik midir?Tez sonucuna varıyor ki, Afrika'nın uluslararası arenada önemi, özellikle gelişmekte olan güçlerden kaynaklar için rekabet içinde orantılı bir artış ile son on yılda artan olmuştur. Bu, AB'nin Afrikadaki konumunu tehdit etti ve AB'nın küresel aktörlük geliştirmek için arayış ile, AB için, Afrika ile ilişkilerini yeniden yapılandırılmasına ihtiyaç olmuştur. Karşılıklı bir ortaklığa dayalı bir stratejisi olmasına rağmen, hem ekonomik ve siyasi açıdan üstün güç nedeniyle AB'nın lehine çarpıktır.

This thesis is to study the evolution of the EU - Africa relations, and how they have been shaped in the 21st Century. Bearing a historical perspective of the relations, the cornerstone of the study will cover the period between 2000 and 2010. It is at the turn of the century that the EU-Africa relations gained momentum with the adoption of the Cotonou Partnership Agreement and the first EU- Africa Summit in Cairo, 2000 that laid the foundation of the Joint Africa EU Strategy. This strategy epitomizes the desire of the EU and Africa to forge a close bond of relations towards achieving their shared interests based on a `partnership of equals?.EU-Africa relations have been characterized on the basis of clientelism inherent from its colonial legacy in Africa. Thus the main question is whether the strategy adopted guarantees a relationship based on a `partnership of equals? or is it pure rhetoric?The thesis concludes that, Africa?s importance on the international arena has been increasing in the last decade with a proportionate increase in competition for its resources especially from emerging powers. This has threatened the EU?s position in Africa and with the EU?s quest to enhance its global actorness, there has been a need for the EU to restructure its relations with Africa. Though the strategy is based on a mutual partnership, it is skewed to the EU?s favour due to its superior power both economically and politically.