Understanding the schooling process at basic high schools: A multiple-case study

Abstract

Bu çoklu-durum çalışmasının amacı Temel Liselerdeki okul sürecini anlamaktır. Veriler Ankara'da yer alan beş Temel Lisede yarı-yapılandırılmış görüşmeler ve gözlemler yoluyla toplanmıştır. Bu kapsamda öğrenciler, veliler, öğretmenler, okul müdürleri, rehber öğretmenler ve bir müdür yardımcısı ile görüşülmüştür. Ayrıca, bir hafta boyunca okul saatleri süresince her bir okulda derinlemesine alan notları tutulmuştur. Verilerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır.Bulgular, Temel Liseleri okul olarak tanımlamanın pek çok açıdan zor olduğunu ortaya koymaktadır. Bunlardan ilki bu okulların misyonuyla ilgilidir. Açıklamak gerekirse, bu kurumların okul gibi faaliyet gösterdiği ancak ağırlıklı olarak dershaneler gibi öğrencileri üniversite giriş sınavına hazırladığı görülmektedir. İkinci olarak, bu okullarda etkili bir okulun sahip olması gereken akademik ve sosyal olanakların olmadığı gözlenmiştir. Daha da önemlisi, bulgular, Temel Liselerdeki okul pratiklerinin öğretim programlarının uygulanması ile sınırlı olduğunu ve seçmeli derslerin verilmesi ile program dışı etkinliklerin uygulanması gibi diğer okul süreçlerinin göz ardı edildiğini ortaya koymuştur. Öğrencilere pasif bir rol atfettiği gözlemlenen bu tür okul anlayışının öğrencilerin üst düzey düşünme becerileri geliştirmesini engelleyeceği sonucuna varmak mümkündür. Ayrıca, Temel Liseler özel okul statüsünde olduğu için öğrenciler bu okullara dershane ücretlerinden çok daha fazla ve düşük gelirli aileler tarafından karşılanması zor olan belirli bir ücret ödemektedirler. Bu durumda, dershanelerin kapanmasının ve Temel Liselere dönüştürülmesinin Türk eğitim sistemindeki eşitsizliklere bir çözüm sunmaktan ziyade o eşitsizlikleri yasal hale getirdiğini öne sürmek mümkündür.

The purpose of this multiple-case study was to understand the schooling process at Basic High Schools (BHSs). The data were gathered through semi-structured interviews and observations in five BHSs in Ankara. In this regard, students, parents, teachers, school principals, school counselors, and vice-principal were interviewed. Besides, in-depth field notes were taken in each of the cases during the whole school hours in a week. Content analysis was employed to analyze the qualitative data.The findings revealed that it is difficult to categorize BHSs as schools due to several reasons. First reason was related to the mission of these institutions. BHSs had a dual education structure: operating as schools and preparing students for the university entrance examination as dershanes, with an emphasis on the latter. Second, it was observed that BHSs lacked many of the academic and social facilities an effective school must possess. More importantly, it was disclosed that the schooling practices were limited to implementation of the formal curricula and other processes of schooling such as offering elective courses and implementing extracurricular activities were neglected. This view of schooling attributes a passive role to students which might prevent them to develop higher-order-thinking skills. Lastly, since BHSs were categorized as private schools, students had to pay a school fee which was more than dershanes' and not affordable for low-income families. Therefore, it can be argued that the closing of dershanes and transforming them to BHSs was not a remedy for the existing inequalities in Turkish education system, rather, legitimized them.