Tip II diyabetli hastalarda tedaviye uyumun yaşam kalitesine etkisinin i̇ncelenmesi

Abstract

Bu çalışma Tip II diyabetli hastalarının tedaviye uyumunun yaşam kalitesine etkisinin incelenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırma Gaziantep'te bulunan Şehitkâmil Devlet Hastanesi'inde Ocak-Nisan 2018 tarihleri arasında en az bir yıldır Tip II Diabetes Mellitus tanısı almış 382 hasta ile yapılmıştır. Veri toplama araçları olarak hastalara ''Diyabetli Hasta Tanıtım Formu'', ''Diyabet Yaşam Kalite Ölçeği ''Ve ''Tip II Diabetes Mellitus Tedavisinde Hasta Uyum Ölçeği''ölçeklerinde bulunan sorular yüz yüze görüşme tekniği ile sorularak toplanmıştır. Veriler yüzdelik ve frekanslar yöntemleri kullanmıştır. Araştırma sonucunda Diabetes Mellitus hastalarının sosyo-demografik ve metabolizma değerlerinin kişinin yaşam kalitesi, tedavi memnuniyeti, psikolojisi, kaygı ve endişesi tedaviye uyum ile ilişkili olduğu bulunmuştur. Hastaların Diyabetli olma süresi uzadıkça ve insülin kullanan hastaların zamanla tedaviye uyumlarının azaldığı ve sağlık okur oranlarının eğitim durumu yetersizliğinden dolayı az olduğu görülmüştür. Hastalık ile ilgili zamanla uyumun azalması ile yaşam kalitesi de haliyle olumsuz etkilenmiştir. Hastaların DM tedavisinde uyumuna ve yaşam kalitesinin artması için sağlık okuryazar oranın arttırılması ve kişilerin hastalığın sonuçları konusunda bilinçlendirmenin üzerinde durulması önerilmektedir.Anahtar Kelimeler: Tip II Diabetes Mellitus; DM Hastalığa uyum; DM yaşam kalitesi; Diabetes Mellitus

This descriptive study was conducted to investigate the effect of Type 2 diabetic patients'adherence to treatment on their quality of life. The study was conducted between January and April 2018 in Şehitkâmil State Hospital in Gaziantep with 382 patients diagnosed with Type 2 Diabetes Mellitus for at least one year. The `Diabetic Patient Identity Form`, `Diabetes Quality of Life Scale` and `Patient Compliance Scale in Type 2 Diabetes Mellitus Treatment` scales were used to collect data through face-to-face interviews. The data used percentage and frequency methods. Metabolism as well as the sociodemographic characteristics of Diabetes Mellitus patients were found to affect individuals'quality of life, satisfaction and adherence to the treatment, psychology, fear and anxiety. The research also revealed that when the disease period of diabetes is prolonged, the patients'adherence to treatment, particularly those who use insulin, decreases; and that health literacy rates were low due to low education level. The decrease in patients'adherence to treatment over time also affected quality of life. Increasing patients'adherence to treatment in diabetes mellitus and raising their awareness on the prognosis and results of the disease as well as raising the literacy rates should be a focus to improve quality of life.,Keywords: Type 2 Diabetes Mellitus, adherence to DM, quality of life, Diabetes Mellitus