Temporomandibular eklem kapsül içi bozukluklarının manyetik rezonans görüntüleme ile incelenmesi

Abstract

IV ÖZET TEMPOROMANDIBULAR EKLEM KAPSÜL İÇİ BOZUKLUKLARININ MANYETİK REZONANS GÖRÜNTÜLEME İLE İNCELENMESİ Dt Nergiz TAŞRAYA YILMAZ, Doktora Tezi Ondokuz Mayıs Üniversitesi Samsun, Kasım 1998 Bu çalışma Ondokuz Mayıs Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ağız Diş Çene Hastalıkları ve Cerrahisi Anabilim dalına başvuran ve Temporomandibular Eklem (TME) hastalığı tanısı olan, 16 ile 55 yaşlan arasındaki 53 kadın, 19 erkek toplam 72 hastanın 133 temporomandibular ekleminin incelemesiyle yapıldı. Çalışma; hastaların klinik bulguları, Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRI) bulguları ve her ikisinin korelasyonu şeklinde düzenlendi. Ayrıca klinik inceleme amacıyla fakültemizin öğrencileri arasından TME semptomları olmayan, sağlıklı diş ve çene yapışma sahip olan, yaşlan 20 ile 26 arasında değişen 16 gönüllü birey kontrol grubu olarak alındı. Tüm hasta ve kontrol gruplarından rutin radyolojik tetkik olarak ortofantomograflardan yararlanıldı. MRI ile incelemede, 133 eklemin % 42.1 'inde redüksiyonlu anterior, % 25.56 redüksiyonsuz anterior, % 7.5 redüksiyonlu anteromedian, %6.01 redüksiyonlu anterolateral, % 1.5 medial, % 0.75 redüksiyonsuz anteromedial disk deplasmanı görülürken % 16.54'ünde ise hiçbir disk deplasmanı gözlenmedi. Ayrıca MRI bulgularına göre disk deplasman derecelendirmesi yapıldığında; % 16.54 normal (0°-10°), % 34.59 hafif (10°-<30°), % 14.29 orta (30°-<50°), % 6.77 ileri (50°<-<80°), % 26.31 redüksiyonsuz (80° ve üstü) disk deplasmanları bulunduğu belirlendi. Yine MRI'da % 41.35 normal disk şekli, % 18.05 diskte katlanma, % 19.55 disk boyunda uzama, %9.77 diskte toplanma, % 7.51 diskte konveksite, % 3.75 disk posterior bandında kalınlaşma saptandı. Klinik ile MRI bulgulan arasındaki korelasyona bakıldığında klinik bulguların sensitifliği 0.95, spesifikliği ise 0.86 olarak belirlendi. Sonuçta; hastanın klinik bulgulan iyi analiz edildiğinde klinik kriterlerin büyük oranda tanı koydurucu olduğu, ancak hekimden veya hastadan kaynaklanan nedenlerle iyi değerlendirilemeyen TME hastalığının tanısında altın standart olarak kabul edilen MRI'dan yararlanmak gerektiği görüldü. Bu çalışmada ayrıca, MRI tekniğinin hem kapsül içi yumuşak dokularda hem de kemik yapılarda oldukça ayrıntılı ve doğru bilgi verdiği sonucuna varıldı.

ABSTRACT THE EVALUATION OF INTERNAL DERANGAMENTS OF THE TEMPOROMANDIBULAR JOINT WITH MAGNETIC RESONANCE IMAGING Dt Nergiz TAŞKAYAYILMAZ, Ph.D. Thesis University of Ondokuz Mayıs Samsun, November 1998 This study was performed prospectively on 133 the temporomandibular joints (TMJ) of 72 patients with TMJ internal derangements (53 women and 19 men) which were referred to The Department of Oral-Maxillofacial Surgery, Faculty of Dentistry, Ondokuz Mayıs University. The study was consisted of clinical examinations and MRI findings of TMJ patients. In addition, 16 students of our Faculty, whose ages was between 20-26 years old, were chosen as a control group. 42.1% of TMJs had anterior disc displacement with reduction, 25.56% had anterior disc displacement without reduction, 6.01% had anterolateral disc displacement with reduction, 1.5% had medial disc displacement, 0.75% had anteromedial displacement without reduction and 16.54% had no disc displacement by MRI. The TMJ disc displacements were classified based on the MRI findings; it was found that 16.54% were normal (0°-10°), 34.59% were mild (10°-<30°), 14.29% were moderate (30° -<50°), 6.77% were severe(50o< -<80°) and 26.31% were non reducing (80° and more) disc displacements in the patient group. The degree of disc deformities were examined by the MRI. No deformity was seen in 41,35% of the cases, whereas 18.05% had folded discs, 19.55% had lengthened discs, 9.77% had bent discs, 7.51% had convex discs and 3.75% had thickening of the posterior band of the discs. As a result of this study, it was concluded that the clinical findings correlated very well with the MRI results as long as the clinical examinations were made carefully. Furthermore, we concluded that the MRI gave us further detailed results on both soft tissues and bony structures of the TMJ.