Rezinle güçlendirilmiş bir cam-iyonomer simanın in vitro ve in vivo olarak araştırılması

Abstract

IV ÖZET REZİNLE GÜÇLENDİRİLMİŞ BİR CAM İYONOMER SİMANIN IN VITRO VE IN VIVO OLARAK ARAŞTIRILMASI Bu çalışmada, ortodontide braketlerin yapıştırılması amacıyla son zamanlarda geliştirilen rezinle güçlendirilmiş bir cam iyonomer simanın(Fuji Orîho) performansı in vitro ve in vivo olarak değerlendirilmiştir. Çalışmanın in vitro kısmı, iki metal (mesh tabanlı,milled tabanlı) ve iki seramik (kimyasal tutucum ve mekanik/kimyasal tutuculu) ortodontik braketin rezinle güçlendirilmiş cam iyonomer siman (Fuji Ortho) kullanılarak mineye yapıştırılmasıyla elde edilen sıyırma kuvvetlerinin belirlenmesi, braketler koparıldıktan sonra mine yüzeyinde kalan rezin miktarının ölçülmesi ve bu sonuçların no-mix adeziv rezin (Leone) kullanılarak oluşturulan kontrol gruplarıyla karşılaştırılmasını içermektedir. 240 adet premolar her biri otuz diş içeren sekiz gruba rasgele dağıtılmıştır ve her bir grup için braket tiplerinden birisi rezinlerden biriyle yapıştırılmıştır. Dişler epoksi rezin içerisinde kalıplandıktan sonra, braketler yapıştırılarak 24 saat süreyle 37° C'deki distile su içerisinde bekletilmiştir. Sıyırma yapışma kuvvetleri 5° C ve 55° C arasında toplam 120 kez termal siklus gerçekleştirildikten sonra, bir materyal test aleti (Lloyd LRX) kullanılarak ölçüldü. Sökülen örnekler ARI'ya (adeziv remnant index) göre incelendi. Örneklerin, tekrarlanan sıyırma kuvvetleri braketler kumlama yöntemiyle temizlendikten sonra aynı dişe aynı rezinle yapıştırılarak ölçüldü. Rezinle güçlendirilmiş cam iyonomer siman, milled tabanlı metal braketlerde, adeziv rezin ise mesh tabanlı metal braketlerde en yüksek sıyırma yapışma kuvveti değerlerini vermişlerdir. En düşük sıyırma yapışma kuvveti değerini rezinle güçlendirilmiş cam iyonomer simanla yapıştırılan mesh tabanlı metal braketler vermiştir. Bütün gruplarda kopma yüzeyi ağırlıklı olarak rezin/mine ara yüzeyinde gerçekleşmiştir. Sökülen braketlerin kumlamayla temizlenmesi tekrarlanan sıyırma kuvvetlerini braketlerin yapılarına ve taban şekillerine bağlı olarak çok değişken bir şekilde etkilemiştir. Çalışmanın in vivo kısmında, hastaların hepsinde her iki rezinin de kullanılmasıyla cam iyonomer simanla adeziv rezin arasındaki kopma oranlan karşılaştırılmıştır. Her bir braket tipiyle 10 hasta bondlanarak oluşturulan toplam 40 hasta 6 ay süreyle takip edilmiştir. Yapıştırılan 480 adet braketin, 240 tanesinde rezinle güçlendirilmiş cam iyonomer siman, 240 tanesinde de adeziv rezin kullanılmıştır. Rezinle güçlendirilmiş cam iyonomer simanda kopma oranı % 4. 1 olarak gözlenirken bu oran adeziv rezinde % 0 olarak gerçekleşmiştir. Bu araştırmanın sonuçlan rezinle güçlendirilmiş cam iyonomer simanların ortodontik braketlerin yapıştırılmasında adeziv rezinlere bir alternatif olarak kullanılabileceğini göstermektedir.

ABSTRACT IN VITRO AMD IN VIVO EVALUATION OF A RESIN-REİNFORCED GLASS SONOMER CEMENT This study evaluated the in vitro and in vivo performance of a resin-reinforced glass ionomer cement (Fuji Ortho), has recently been developed for orthodontic bracket bonding procedures. The in vitro part of this study was undertaken to determine the shear bond strengths of two metal (one mesh based, one milled based) and two ceramic (one chemically retentive base, one mechanically/chemically retentive base) orthodontic brackets to enamel using Fuji Ortho glass ionomer cement, to measure the amount of cement remaining on the enamel after bracket removal, and to compare the results with a conventional no-mix adhesive resin (Leone). 240 human premolar teeth were divided randomly into eight groups of thirty teeth and for one group, one type of brackets was bonded with either Fuji Ortho glass ionomer cement or Leone no-mix adhesive resin. After the teeth were mounted in self curing resin, the brackets were bonded, and stored in distilled water for 24 hours at 37° C. The shear bond strength was measured after thermal cycling between 5° C and 55° C for a total of 120 cycles with a Lloyd LRX testing machine. The debonded specimens were inspected in respect of adhesive remnant index (ART). The shear bond strength of the specimens was re-measured after the debonded brackets were cleaned with sandblasting and rebonded on the same teeth with the same resins. Fuji Ortho provided higher shear bond strength (197.1 N), with the milled based metal brackets, and whereas Leone provided higher shear bond strength with the mesh based metal brackets (286.3 N). The lowest bond strength was produced by Fuji Ortho (158.4 N), with the mesh based metal bracket. Predominant failure side was at the resin/enamel interface for all groups. The sandblasting of debonded brackets has variably effected the rebond shear strengths and this affect depends on the structure and design of the bracket base. The in vivo part of this study was done to compare the rate of failure between Fuji Ortho and Leone using both systems in every patient. Contralateral quadrants were bonded with each system respectively. A total of 40 patients (10 patients were bonded with one of the four bracket types) were followed 6 months, with a total of 480 brackets bonded, 240 with Fuji Ortho and 240 with Leone. The failure rate of Fuji Ortho was 4.1 % and that of the Leone was 0%. Results of this investigation suggest that Fuji Ortho may serve as an advantageous alternative to adhesive resin for the bonding of orthodontic brackets.