Farklı porselen materyallerinde polisaj tekniklerinin yüzey pürüzlülüğü ve renk stabilitesi üzerine etkilerinin incelenmesi

Abstract

Çalısmamızın amacı; degisik polisaj tekniklerinin porselen materyallerindeyüzey pürüzlülügü ve renk stabilitelerine etkilerini incelemektir.Bu amaç için; feldspatik (VMK 95, Ceramco III), düsük ısı (Matchmaker)porselenlerinden ve Vitablocs Mark II feldspatik seramik bloklardan 55'er adet örnekhazırlanmıstır. Tüm örnek yüzeyleri 600 grid'lik silikon karbit zımpara ilezımparalanmıstır. Hazırlanan örnekler farklı polisaj tekniklerinin uygulandıgı 11 altgruba ayrılmıstır (n=5). Kontrol (K) ve glaze (Gl) grupları dısında kalan 9 gruba bitirmeve polisaj diski [Sof-Lex (Sl)], iki porselen polisaj kiti [NTI (Pk), Dialite II (Di)], elmaspolisaj patı [Sparkle (Sp)], zirkonyum silikat esaslı temizleme ve polisaj patı [Zircate(Zr)], alüminyum oksit polisaj patı [Prisma Gloss (Pg)] ve bunların kombinasyonlarıuygulanmıstır. Çalısmamızda yüzey pürüzlülügünün degerlendirilmesinde profilometrecihazı kullanılmıstır. Örneklerin ilk renk ölçümleri ve 48 saat kahvede bekletilmelerisonrası renk ölçümleri kolorimetre cihazı ile yapılmıs, renk faklılıkları hesaplanmıstır.Örneklerin ortalama pürüzlülük profilini (Ra) belirlemek amacıyla elde edilen veriler ileiki renk ölçümünden elde edilen renk farklılıkları (E) verileri parametrik çift yönlüvaryans analizi kullanılarak degerlendirilmis ve ortalamaların çoklu karsılastırılmasındaTukey HSD testi kullanılmıstır (=0.05). Polisaj tekniklerinin renk degisimine etkisinidegerlendirmek için, iki özellik arasındaki iliski Pearson sıra korelasyon testi ileincelenmistir, aralarındaki iliskinin tespiti için regresyon analizi yapılmıstır.Genel olarak porselenler karsılastırıldıgında en düsük Ra degeri Mark IIporseleninde (0.388) elde edilmistir. En yüksek degerler ise VMK 95 (1.301) veCeramco III (1.334) porselenlerinde elde edilmistir ve bu iki grup arasında istatistikselolarak anlamlı fark bulunmadıgı tespit edilmistir (p=.919). Genel olarak polisajteknikleri karsılastırıldıgında en düsük Ra degerleri Gl (.549), Di (.625), Sl (.634) ve Pk(.638) gruplarında elde edilmistir ve bu gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farkbulunmamıstır (p=.993).Genel olarak porselenler karsılastırıldıgında en düsük E degerleri Mark II(1.782), Matchmaker MC (1.830) ve VMK 95 (1.817) porselenlerinde tespit edilmistir.Bu gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıstır (p=.074). En yüksekE degeri Ceramco III (1.910) porseleninde tespit edilmistir. Bu deger diger porselengrupları ile istatistiksel olarak anlamlı fark tasımaktadır (p<.05). Genel olarak polisajteknikleri karsılastırıldıgında farklı polisaj teknikleri arasında en düsük E degeri Gl(.956) grubunda tespit edilmistir. Sl (1.702), Di (1.750) ve Pk (1.753) grupları arasındaistatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamaktadır (p=.883) ve bu gruplar istatistikselolarak anlamlı bir sekilde Gl grubundan daha yüksek E degeri sergilemistir (p<.05).Yüzey pürüzlülügü ve renk degisimi arasında istatistiksel olarak anlamlı biriliskinin bulunmadıgı tespit edilmistir (p>.05).Çalısmamızın sonucunda porselenin agız içinde uyumlaması sonrası glazetabakası uzaklastırıldıgında Sof-Lex diskleri ve porselen polisaj kitlerinin feldspatik vedüsük ısı porselenleri için glaze islemine alternatif olarak kullanılabilecegi tespitedilmistir. Çalısmamızda kullanılan polisaj patlarının yüzey düzgünlestirmedekietkinligi yetersiz bulunmustur. Farklı porselenler için materyal özellikleri dikkatealınarak farklı bir polisaj yöntemi seçilmelidir.

The purpose of this study was to evaluate the effects of different polishingtechniques on the surface roughness and color stability of dental porcelains.For the purpose of the study, fifty-five specimens were prepared for each offeldspathic (VMK 95, Ceramco III), low fusing dental porcelains (Matchmaker), andfeldspathic machinable ceramic blocks (Vitablocs Mark II). All specimens were wet-groundedwith 600-grit silicon carbide abrasive paper. The prepared specimens were divided into 11groups (n=5) for different polishing procedures. Except the control (K) and glaze (Gl) groups,the remaining 9 groups were polished with finishing and polishing discs [Sof-Lex (Sl)], twoporcelain polishing kits [NTI (Pk), Dialite II (Di)], a diamond polishing paste [Sparkle (Sp)],a zirconium silicate based cleaning and polishing paste [Zircate (Zr)], an aluminum oxidepolishing paste [Prisma Gloss (Pg)] and combinations of them. In our study, prophylometerwas used to evaluate the surface roughness. Baseline and after 48 hours storage in the coffeesolution, specimens? color measurements were made with a colorimeter, and colordifferences (E) were calculated. Parametric 2- way analysis of variance was used to evaluatethe data to determine the average roughness profile (Ra) of specimens, and color differencesbetween two color measurements (E) and the mean values were compared by the TukeyHSD test (=0.05). To determine the effects of polishing techniques on the color variation, therelationship between these factors were evaluated with Pearson rank correlation test, todetermine the relationship between them regression analysis were used.When the porcelains were compared, the lowest Ra values were obtained in Mark II(0.388) porcelain. The highest Ra values were obtained in VMK 95 (1.301) and Ceramco III(1.334) porcelains, and there was no statistically significant difference between these twogroups (p=.919). When the polishing techniques were compared, the lowest Ra values wereobtained in Gl (.549), Di (.625), Sl (.634) and in Pk (.638) groups, and no statisticallysignificant difference was observed among these groups (p=.993).When the porcelains were compared, the lowest E values were obtained in Mark II(1.782), Matchmaker MC (1.830) and VMK 95 (1.817) porcelains and no statisticallysignificant difference was observed among these groups (p=.074). The highest E value wasobtained in Ceramco III (1.910) porcelain. This statistical value was significantly differentfrom the other porcelain groups (p<.05). When the polishing techniques were compared, thelowest E values were obtained in Gl group (.956). No statistically significant difference wasobtained among the groups Sl (1.702), Di (1.750) and Pk (1.753) (p=.883), and compared toGl group higher E values were obtained in these groups (p<.05).There was no statistically significant relationship between surface roughness andcolor variation (p>.05).As a result, Sof-Lex discs and porcelain polishing kits could be used in feldspathicand low-fusing porcelains when glaze layer has been removed after intraoral adjustment ofporcelains. Efficacy of polishing pastes which were used in our study on creating smoothsurfaces were observed insufficient. Different polishing techniques should be used regardingmaterial?s properties of different porcelains.