İmplant yuvası açılmasında oluşan ısının ın-vıtro değerlendirilmesi

Abstract

Diş hekimliğinde eksik dişlerin restorasyonunda dental implantların kullanılması, osseoentegrasyon kavramının kabulünden sonra belirgin bir artış göstermiştir. Dental implantların cerrahi olarak yerleştirilmesi belirli fizyolojik faktörlerin ortaya çıkardığı kemiksel cevapların meydana gelmesine neden olmaktadır. Kemik içine yerleştirilen implantların başarısı primer iyileşmenin gerçekleşmesine bağlıdır. Bu işlem ise implant yuvasının atravmatik bir şekilde açılmasına bağlıdır. Primer iyileşmenin gerçekleşmesinde sağlıklı kemik dokusu ve implant yuvasının atravmatik bir şekilde açılması gerekli olduğundan kemikte meydana gelen mekanik ve termal hasarın önlenmesi büyük önem taşımaktadır.Son yıllarda diş hekimliğinde implant uygulamalarında, teşhis, cerrahi planlama ve tedavi amacıyla bilgisayar yazılımları, hekimler tarafından yaygın olarak kullanılmaya başlanmıştır. Bilgisayarlı tomografinin implant cerrahisinde kullanılmasıyla, önemli anatomik yapılara zarar vermeden, maliyet ve tedavi sonuçlarının cerrahi öncesinde daha iyi planlanmasına olanak tanıyan cerrahi rehberler hazırlanabilmektedir. Cerrahi rehberler kullanılarak implant yuvası hazırlanırken klinik koşullarda ısı oluşumu kontrol altında tutulmalıdır. Bu amaçla bu çalışmada; iki farklı implant sistemi kullanılarak klasik yöntemle ve cerrahi rehber kullanılarak açılan implant yuvalarında oluşan ısı değerlendirilmiştir.Sığır femoral kortikal kemiklerinin kullanıldığı bu çalışmada, oluşan ısı in vitro olarak K tipi termocouple kullanılarak ölçülmüştür. İmplant frezleriyle yuva açım işlemi 1500 rpm hızda, sabit 2 kg ağırlık altında yapılmıştır. Cerrahi rehber kullanılarak ve kullanılmadan, iki farklı implant sistemi (sistem A; dıştan soğutmalı sistem, sistem B; hem dıştan hem içten soğutmalı sistem) kullanılmıştır. Sıcaklık ölçümleri sistemlerin en son kalınlıktaki (4.2 mm ve 4.4 mm.) frezleri için yapılmıştır. Termocouple uçlar implant yuvası açılan bölgeye 1 mm. mesafede ve 3, 6 ve 9 mm. derinliklere yerleştirilmiştir. Sıcaklık değerleri, sistemlerdeki frezlerin 50. kullanımına kadar yapılmış ve bilgisayar programı ile kaydedilmiştir.Kullanılan sistemlere bağlı olmaksızın, ölçülen maksimum sıcaklık değerleri ve kemik modellerin başlangıç sıcaklık değerlerine dönme süreleri cerrahi rehber kullanıldığında daha yüksek bulunmuştur. Her iki sistemde de ölçülen maksimum sıcaklık değerleri 9 mm. derinlikte, 3 mm. derinliktekilere göre anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur.Bu çalışmada, ısı oluşumu açısından implant yuvası açılırken cerrahi rehber kullanıldığında implant soğutma sistemine bağlı olmaksızın daha fazla ısı oluştuğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca implant yuva açımında kullanılan frezlerin, 35. kullanımdan sonra oluşturdukları sıcaklık değerlerinde belirgin bir artış olduğu da belirlenmiştir.

Since the advent of dental implantology for the restoration of missing dentition, its use has increased markedly due to the phenomenon of osseointegration. The surgical placement of a dental implant elicits an osteogenic response that is driven by specific physiologic factors. The success of an endosteal implant depends in part on its ability to achieve primary healing. This process is dependent on atraumatic preparation of the implant site. As implant site preparation and healthy bone are critical precursors to primary healing, thermal and mechanical damage to the bone must be avoided.In recent years, computer-aided methods have been using by the surgeons as supportive tools for diagnosis, operation planning and treatment in implant dentistry. By using computed tomography, surgeons can get the surgical drill guides for placing the dental implants both avoiding the damage to anatomical structures and manage the cost, treatment and outcomes of implant surgery. While preparing the implant site using the surgical drill guides heat generation must be controlled under clinical aspect. For this purpose we evaluate the heat generated in bone by 2 implant drill systems in vitro with and without using surgical drill guides.Temperature was measured with K type thermocouple in vitro using the bovine femoral cortical bone model. A constant drill load of 2.0 kg. was applied throughout the drilling procedures via a drilling rig at a speed of 1500 rpm. Two different implant drill systems ? system A (with external irrigation) and System B (with both external and internal irrigation) ? were evaluated using with surgical drill guides versus classical implant site preparation. Heat was measured at the final drill in the drilling sequence (4.2 mm. and 4.4 mm.). Thermocouples were placed 1 mm. from the osteotomy at depths of 3 mm., 6 mm., and 9 mm. Heat measurements were recorded out to 50 uses by software program.The mean maximum temperatures, the time of drilling and the time needed for specimens to return the baseline temperature were higher with using surgical guides regardless of the system used. Significantly greater temperature increasing was noted at the 9 mm. depth versus 3 mm. depth with both systems.From a heat generation standpoint, we conclude that preparing an implant site with using surgical drill guides generates more heat than classical implant site preparation regardless of the irrigation type. Drills reused more than 35 times exhibited an increased number of higher temperatures.