Meme kanserli hastalarda tedavi öncesi, tedavi süreci ve remisyon döneminde kardeş kromatid değişimlerinin araştırılması

Abstract

Bu çalışmada; meme kanserli 25 kadın hastadan ve sigara kullanmayan 22 kontrol grubu kadından hazırlanan periferik kan kültürlerinde kardeş kromatid değişim sıklıkları araştırılmıştır. Hasta grubunun kardeş kromatid değişim sıklığı ortalama değerleri; tedavi öncesinde 8,252 3,67613, tedavi sürecinde 10,1972 2,95808 ve tedavi sonrasında ise 11,525 3,33066 olarak ve kontrol grubunda ise kardeş kromatid değişim sıklığı ortalama değeri 7,019 1,24580 olarak saptanmıştır. Hasta ve kontrol grubuna ait ortalama değerler ?Mann-Whitney U testi? ile istatistiksel olarak karşılaştırılmıştır. Ayrıca, hasta grubunun 3 döneme ait kardeş kromatid değişim sıklık ortalama değerleri de kendi aralarında istatistiksel olarak karşılaştırılmıştır. Yapılan karşılaştırmalar sonucunda, hasta grubundan değişik dönemlerde saptanan ortalama değerlerde periyodik yükselişlerin olduğu anlaşılmıştır.Hastalarda tedavi öncesi dönemde saptanan değişim sıklığı genel ortalaması ve kromozom gruplarında saptanan değişim sıklığı ortalama değerleri kontrol grubundan elde edilen sıklık değerleriyle karşılaştırıldığında anlamlı bir farkın olmadığı gözlenirken (p>0.05), tedavi edilen hastalarda tedavi sürecinde saptanan kardeş kromatid değişim sıklığı değerleri ve tedavi sonrası dönemde hastalardan saptanan sıklık değerleri ile kontrol grubundan saptanan değerler arasında ise ileri düzeyde anlamlı bir fark gözlenmiştir (p<0.01). Gerek kontrol grubunda ve gerekse tedaviden önce hasta grubunda spontan olarak oluştuğu varsayılan kardeş kromatid değişim sıklık değerleri arasında herhangi bir fark gözlenmezken, herhangi bir klastojenik ve sitostatik özelliği olan ilaca maruz kalındığında, bu değişim değerlerinde dikkate değer artışların gözlenmesi önemli bulunmuştur.Netice olarak; bu çalışmadan elde edilen bulgular, tedavi amacıyla kullanılan ilaçların etkisiyle oluşabilen genomik kararsızlığın ortaya çıkardığı genetik abnormalitelerin izlenmesinde ve izlem sonucu tedavinin yönlendirilmesinde, kardeş kromatid değişim yönteminin güvenilir bir yöntem olduğunu ortaya koymuştur.

In this study, sister chromatid exchange frequencies was screened in peripheric blood culture prepared from 22 women non-smoking control group and 25 women patients with breast cancer. Average values of sister chromatid exchange frequencies of the patient group was determined; in pre-treatment period as 8,252 3,67613, in treatment period as 10,1972 2,95808 and in post-treatment period as 11,525 3,33066 and also of control group as 7,019 1,24580. The average values of sister chromatid exchange of control and patient groups were statistically compared by ?Mann-Whitney U test?. Furthermore, average values of sister chromatid exchange frequency of the three periods of the patient groups were statistically compared among their special values. As a result of these comparisons, periodical escalations were understood among average values of patient groups that were determined in different periods.A meaningful further level difference (p<0.01) was observed among sister chromatid exchange frequency values determined from the patient under treatment in the treatment period and frequency values determined from patients in post-treatment period and values determined from the control group, while no meaningful difference (p>0.05) was observed when the general average of the exchange frequency, determined from patients in pre-treatment period was compared with average frequency values determined from chromosome groups, and frequency values obtained from the control group. While no difference was observed between sister chromatid exchange values estimated to and from spontaneously both control groups and patient group pre-treatment, remarkable increase in these exchange values was found important to observe when being exposed to any kind of clastogenic and sitostatic medicine.Finally; findings obtained from this study showed that the sister chromatid exchange method has been a reliable one in tracing genetic abnormalities exposed by genomic instability to have been able to be formed by medicine effects to be used for treatment purpose and in managing the treatment as a result of tracing.