Deneysel olarak oluşturulan kemik içi defektlerin değişik radyografik yöntemlerle değerlendirilmesi

Abstract

Periodontal hastalıklar, diş kayıplarının başlıca sebeplerindendir. Vertikal defektlerin varlığı, ileri periodontitisin radyografik göstergesidir. Bir, iki ve üç duvarlı defektlerin derinlik ve morfolojisinin teşhis edilmesi, yapılacak tedavi yaklaşımının belirlenmesi ve rejeneratif tedavinin başarısı için önemlidir. Ancak kemik defektlerinin yapısının teşhisine yönelik yöntemlerin birçoğu sadece bir düzlem üzerindeki görüntüyü verebilmektedir. Mevcut kortikal kemiğin defekt üzerine süperpoze olduğu durumlarda bu lezyonları radyografta tanımlamak zordur. Literatürde periodontal kemik içi defektlerin değerlendirilmesinde farklı radyografik tekniklerin karşılaştırıldığı az sayıda çalışma bulunmaktadır. Bu çalışmanın amacı yapay periodontal kemik içi defektlerin derinlik ve morfolojisinin belirlenmesinde, farklı hızlardaki filmler ile dijital görüntülerin tanısal doğruluklarının karşılaştırılmasıdırKuru insan mandibulası premolar-molar bölgesinde üç çeşit periodontal kemik içi defekt oluşturuldu. Defektlerin ölçümü kuru mandibulada periodontal sonda ile yapıldı. Örnekler, üç konvansiyonel film ve direkt dijital radyografi (DDR) ile paralel teknik kullanılarak görüntülendi. Radyografik görüntüler, iki farklı zamanda üç Dental Radyolog tarafından değerlendirildi. Defekt derinlikleri konvansiyonel filmler üzerinde dijital kumpas ile dijital görüntülerde ise mevcut ölçüm programı kullanılarak ölçüldü. Aynı zamanda defekt tipleri de tahmin edildi. Veriler, Khi-kare testi ve varyans analizi modellerinden tesadüf parsellerinde faktöriyel deneme tertibine göre değerlendirildiUltraspeed, Ektaspeed, Insight konvansiyonel film ile dijital görüntüler arasında defekt derinliği ve defekt tipini belirlemede istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamadı. Bununla beraber, kuru mandibulada yapılan direkt ölçümler ile karşılaştırıldığında, film ve dijital görüntülerde yapılan ölçümlerde defekt derinliklerinin daha düşük olduğu gözlendi. Görüntüler arasında istatistiksel fark olmamasına rağmen, Ektaspeed filmin, defektin tipinin belirlenmesinde, DDR' nin ise defekt derinliklerinin ölçülmesinde daha etkin olduğu belirlendiSonuç olarak, periodontal radyolojide kemik içi defekt derinliğinin ölçümü için dijital görüntüler, defekt morfolojisinin belirlenmesinde ise Ektaspeed filmler tercih edilebilir.

Periodontal diseases are the main causes of tooth loss. The presence of vertical defects is a radiographic indicator of advanced periodontitis. The diagnosis of the depth and the morphology of 1-, 2- and 3-wall defects are considered important in the determination of the treatment approach and in the success of regenerative treatment. However, most the methods used for the diagnosis of the structure of the bone defects provide the image on only one plane. It is difficult to identify these lesions on radiography in the cases where the existing cortical bone is superposed on the defect. Studies comparing various radiographic techniques in the evaluation of periodontal intrabony defects are less frequent in the literature. The aim of this study is to compare the diagnostic accuracy of various-speed films and digital images in the determination of the depth and the morphology of the artificial intrabony defects.Three types of periodontal intrabony defects were produced in premolar-molar regions of the dry human mandible. Measurements of the defects were performed with a periodontal probe in the dry mandible. The samples were imaged with three conventional films and direct digital radiograph (DDR). The radiographic images were evaluated by three dental radiologists in two different times. The measurement of the defect depths was performed with a digital compass on conventional films and a digital image using existing measurement program. At the same time, types of defects were estimated. The data were compared using Chi-square test and an analysis of variance (ANOVA) performed in a completely randomized design.There was no statistically significant difference between Ultraspeed, Ektaspeed, Insight conventional film and digital image in identifying the defect depth and type. Nevertheless, when compared with the direct measurements performed in the dry mandible, the depth of the defects was underestimated in the measurements performed by the use of the films and the digital images. Although no statistical difference was observed between the images, it was revealed that Ektaspeed film was effective in the determination of defect type and DDR was effective in the determination of defect depth.As a conclusion, the use of digital images for the measurement of defect depth and the use of Ektaspeed films for the determination of defect morphology are recommended.