Otojen periosteal greftin kemik defektlerinin iyileşmesi üzerine olan etkisinin otojen kemik grefti ve allojenik greft ile kıyaslanarak incelenmesi: histomorfometrik çalışma

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı; serbest otojen periosteal greftin kemik defektlerinin iyileşmesi üzerine olan etkisinin otojen ve allojenik kemik grefti ile kıyaslanarak, histomorfometrik ve stereolojik olarak incelenmesidir.Materyal ve Metod: Çalışmamızda 32 adet Wistar cinsi dişi rat kullanıldı. Ratlar 4 eşit gruba ayrıldı. Herbir ratın kalvaryasında steril serum fizyolojik irrigasyonu altında, trefin frez kullanılarak sagittal suturun bir kısmını da içine alacak şekilde 5 mm çapında defektler oluşturuldu. Grup 1 (n=8) kontrol grubu iken, Grup 2'de (n=8) otojen kemik grefti, Grup 3'te (n=8) allojenik kemik grefti ve Grup 4'te (n=8) serbest otojen periosteum defektlere uygulandı. Denekler 40. günde sakrifiye edildi. Yeni kemik, bağ dokusu, osteoblast ve osteosit yoğunluğu histomorfometrik ve stereolojik değerlendirildi. Elde edilen sonuçlar istatiksel olarak karşılaştırıldı.Bulgular: 40. gün sonunda ortalama yeni kemik yoğunluğunun otojen kemik grubunda en yüksek düzeyde olduğu belirlendi. Otojen kemik ve allojenik kemik grefti grubu arasında anlamlı fark bulunmazken (p>0,05), otojen kemik ve serbest otojen periosteum grubu arasındaki fark anlamlı bulundu (p<0,05). Yeni kemik yoğunluğu açısından allojenik kemik grefti grubu ile serbest otojen periosteum grubu arasındaki fark anlamlı bulunmadı (p>0,05). En fazla bağ doku kontrol grubunda görüldü (p<0,05).Sonuç: Serbest otojen periosteumun yeni kemik oluşumunu stimüle ettiği ancak otojen ve allojen kemik grefti ile kıyaslandığında daha yetersiz olduğu görüldü.

Aim: The aim of this study is to evaluate histomorphometrically and stereologically the effect of free autogenous periosteal graft on the healing of bone defects comparing with autogenous and allogenic bone grafts. Material and Method: This study was carried out on 32 female Wistar rats. Defects were created in calvariums of rats including a part of sagittal suture with a 5 mm internal diamater trephine bur under sterile saline irrigation. While Group 1(n=8) is the control group, in Group 2 (n=8) autogenous bone graft, in Group 3 (n=8) allogenic bone graft and in Group 4 (n=8) free autogenous periosteum were placed in the defect cavity. Subjects were sacrificed on the 40th day. The new bone, connective tissue, osteoblast and osteocyte density evaluated histomorphometrically and stereologically. The obtained results compared statistically.Results: At the end of 40th day the best level of average new bone density was defined in the autogenous group. While there was no significant difference between autogenous bone and allogenic bone graft group (p>0.05), the difference between the autogeous bone and free autogenous periosteum was significant (p<0.05). There was no significant difference (p>0.05) between allogenic bone graft group and free autogenous periosteum group in terms of new bone density. The maximum amount of connective tıssue was detected in control group.Conclusions: The results of this study indicated that free autogenous periosteum stimulates the new bone formation but was insufficient when compared to autogenous and allogenic bone grafts.