Güreşçilerde müsabaka devre arasında uygulanan farklı toparlanma yöntemlerinin etkinliği

Abstract

Amaç: Bu araştırmanın amacı güreşçilere müsabaka devre arasında uygulanan farklı toparlanma yöntemlerinin etkinliğini incelemektir.Materyal ve Metot: Araştırmaya Türkiye Serbest Güreş Milli Takımlarında güreşen yaş ortalaması 19,95±0,48 yıl, vücut ağırlığı ortalaması 74,92±2,80 kg, boy uzunluğu ortalaması 171,40±1,26 cm olan 20 erkek güreşçi katılmıştır. Deneklere yorgunluk standardizasyonunu sağlamak için güreş branşına yönelik teknik, çabuk kuvvet ve sprint koşu karışımlı egzersizler iki gün ara ile tekrarlanmış ve her tekrarda farklı toparlanma yöntemleri (buz uygulaması, masaj, aktif dinlenme, konveksiyon (havlu sallama)) uygulanmıştır. Araştırmaya katılan deneklerin dinlenik, egzersizden hemen sonra ve egzersiz bitimini takiben 30 sn'lik toparlanma yöntemi sonrasında, kalp atım hızları (KAH), laktat değerleri, vücut sıcaklıkları, sistolik (SKB) ve diastolik kan basıncı (DKB) değerleri kaydedilmiştir. Verilerin analizlerinde SPSS 21.0 istatistik programı kullanılmış ve anlamlılık düzeyi (p<0,05) olarak kurgulanmıştır.Bulgular: Toparlanma yöntemlerinden buz uygulamasının, masaj, konveksiyon (havlu sallama) ve aktif dinlenme yöntemlerine göre anlamlı düzeyde düşük (p<0,01) KAH değerleri yansıttığı görülmüştür. Kan laktat değerlerinde bütün toparlanma yöntemlerinde istatistik olarak (p>0,05) benzer sonuçlar olduğu tespit edilmiştir. Vücut sıcaklığı ve SKB değerleri istatistiki olarak önemli bir farklılık (p>0,05) olmadığı gözlenmiştir. DKB değerlerinde ise masaj uygulaması sonrasında DKB diğer yöntemlere göre daha yüksek olduğu (p<0,05) tespit edilmiştir. Sonuç: Güreşçilerde zorlu egzersiz sonrası buz uygulamasının KAH düzeylerinin normale dönmesinde diğer toparlanma yöntemlerine göre daha etkili olduğu sonucuna varılmıştır.Anahtar Kelimeler: Güreş; KAH; kan basıncı; laktat; toparlanma; vücut sıcaklığı.

Aim: The objective of this study is to investigate the effectiveness of different recovery methods applied to wrestlers during the rest periods of competition.Material and Method: 20 male wrestlers participated in the research from the Freestyle Wrestling National Teams of Turkey. The subjects had an average; age of 19.95 ± 0.48 years, relatively body weight of 74.92 ± 2.80 kg and height of 171.40 ± 1.26 cm. In order to ensure standardization of fatigue in the subjects, exercise routines consisting of acombined of techniques specific to the sport of wrestling, explosive strength, and sprints were repeated with two days intervals and each time different recovery methods (applying ice, massage, active recovery, convection (towel waving)) were applied. The heart rates (HR), lactate levels, body temperatures, systolic (SBP) and diastolic blood pressures (DBP) of the participating subjects were recorded at rest, immediately after the exercises, and after the 30 second recovery therapy applied after the end of the exercises. SPSS 21.0 statistical software was used for the analysis of the collected data, where the level of significance was set as (p<0.05). Results: When the recovery methods were compared with reflect the HR values, applying ice significantly lower (p<0.01) values compared to the massage, convection (towel wavingand), active recovery methods. Blood lactate values were found to be statistically similar (p>0.05) for all the recovery methods. The values for the body temperature and SBP did not show any statistically significant differences (p>0.05). The DBP value after the massage method was observed to be higher (p<0.05) than the other recovery methods. Conclusion: Applying ice to wrestlersafter a vigorous exercise was determined to be more effective in returning HR to normal levels compared to the other recovery methods. Keywords: Blood pressure; body temperature; heart rate; lactate; recovery; wrestling.