Speksinin sıçan ince bağırsak motilitesi üzerine etkisi

Abstract

Amaç: Speksinin in vitro ve in vivo koşullarda ince bağırsak motilitesi üzerine etkisini araştırmaktır.Materyal ve Metot: Erkek Sprague-Dawley (250-300 g) sıçanların anestezisi için ketamin (50 mg/kg; i.p) ve klorpromazin (25 mg/kg; i.p) kullanıldı. İn vitro deneylerde; sıçanların proksimal jejunum ve distal ileum bölümlerinden çıkarılan stripler organ banyosuna asılarak izometrik gerim PowerLab veri kazanım sistemi ile kaydedildi. Asetilkolin 10-5 M konsantrasyonda, speksin 10-9-10-6 M aralığında kümülatif olarak uygulandı. Daha sonra atropin, ondansetron ya da GR113808 varlığında speksin uygulaması tekrarlandı. Kasılma cevapları asetilkolin cevabının %'si olarak değerlendirildi. İn vivo deneylerde; göç eden miyoelektrik kompleks (MMC) kaydı için hayvanların ince bağırsaktaki kas duvarı içine pilora 15, 25, 35 cm uzaklıkta olacak şekilde 3 tane bipolar elektrot yerleştirildi. Maddenin santral ve periferik etkisini görmek için sırasıyla ventrikül içerisine ve juguler vene katater yerleştirildi. Deneylere 7 günlük iyileşme periyodunun ardından 18 saatlik açlığı takiben başlandı.Bulgular: Speksin proksimal jejunum ve distal ileumda konsantrasyona bağımlı olarak kasılmaya neden oldu. Ancak, speksinin oluşturduğu kasılma nonselektif muskarinik reseptör antagonisti ya da selektif 5-HT3 ve 5-HT4 reseptör antagonistlerinin uygulamasıyla değişmedi. İntravenöz uygulanan speksinin 320 µg/kg ve 640 µg/kg dozları, faz I süresini kısaltırken, faz II süresini uzattı. Ayrıca bu dozlar faz II' de düzensiz spike aktivitesini ve MMC spike sayısını arttırdı. Aynı dozlar intraserebroventriküler uygulandığında faz I ve MMC süresinde uzamaya neden oldu.Sonuç: Bulgularımız, speksinin sıçan ince bağırsak nöromüsküler dokusunda etki göstererek kasılmaya neden olduğunu ve bu etkide muskarinik, 5-HT3 ve 5-HT4 reseptörlerin rolü olmadığını göstermektedir. İn vivo koşullarda periferik uygulanan speksin faz II' de düzensiz spike aktivitesine neden olurken, santral uygulanan speksin faz I süresini uzatarak inhibisyona neden olmuştur. Bulgularımız speksinin ince bağırsak motilitesinde önemli bir role sahip olabileceğini ortaya koymaktadır.Anahtar Kelimeler: Göç eden miyoelektrik kompleks (MMC); ince bağırsak motilitesi; organ banyosu; speksin; sıçan

Aim: To investigate effect of spexin on small intestine motility in vitro and in vivo conditions.Material and Method: Ketamine (50mg/kg; i.p) and chlorpromazine (25 mg/kg; i.p) were used to anesthetize Male Sprague-Dawley rats (250-300 g). In in vitro experiments; strips which were removed from proximal jejunum and distal ileum of rat small intestine were placed in organ baths and isometric tension was recorded by PowerLab data acquisition system. Acetylcholine and spexin were administered at the concentration of 10-5 M and 10-9-10-6 M (cumulative), respectively. Then, administration of spexin were repeated in the presence of either atropine or ondansetron or GR113808. Contractions were evaluated as percentage of acetylcholine response. In in vivo experiments; in order to make migrating myoelectric complex (MMC) recording, 3 bipolar electrodes were placed 15, 25, 35 cm from pylor and inside the muscle wall of small intestine of animals. In order to reveal the central and the peripheral effect of the substance, a catheter was placed in ventricle and jugular vein, respectively. The experiments were performed after 18 hours of hunger followed by 7-day recovery period.Results: Spexin caused dose-dependent contractions on proximal jejunum and distal ileum. However, spexin-induced contractions did not change with non-selective muscarinic receptor and selective 5-HT3 and 5-HT4 receptor antagonists. While intravenous spexin (320 µg/kg and 640 µg/kg) reduced the duration of phase I, increased the duration of phase II. In addition, these dosages increased irregular spike activity on phase II and the number of MMC spikes. Intracerebroventricular administration of same dosages of spexin caused elongation on the duration of phase I and MMC.Conclusion: Our findings show that spexin effects small intestine neuromuscular tissue and causes contractions; and muscarinic, 5-HT3 and 5-HT4 receptors have no role in this effect. While peripherically administered spexin cause irregular spike activity in in vivo conditions on phase II, central administration of spexin, increases the duration of phase I and causes inhibition. Our findings establish that spexin might have an important role on small intestine motility.Key Words: Migrating motor complex (MMC); motility of small intestine; organ bath; spexin; rat