Fraktal geometri ve algoritma ilişkisinde jeneratif sanat

Abstract

Sanat, insanın kendini ifade yöntemi olarak her dönemin kültürel dinamikleri içerisinde yeniden yorumlanmakta ve yeni dengeler oluşturmaktadır. Geçmişten günümüze bir sanat ifade yöntemi olarak varlık gösteren jeneratif sanatın da bulunduğu çağa ait bilimsel bilgiden ve teknolojiden yararlandığı görülmektedir. Günümüzde yeni medya teknolojileriyle doğanın evrimsel süreçleri ve öngörülemeyen davranışları modellenebilmektedir. Jeneratif sanatla, dijital dönüşümün oluşturduğu yeni ortamda fraktal üretim yöntemleri ve algoritmalarla kurgulanan sistemler tasarlanmaktadır. Çalışmada jeneratif sanatın geçmişten günümüze gelişim süreci incelenerek dijital devrimle yaşanan dönüşümün sanata, sanatçıya ve izleyicisine etkileri, yarattığı yeni kültürel eşikler değerlendirilmektedir. Araştırma literatür incelemesiyle başlanmış ve dönüşüme paralel çözümlemeler gerçekleştirilerek sürdürülmüştür. Son bölümde jeneratif sanatın yenilikçi teknolojiler kullanırken aynı zamanda doğaya ve doğanın üretken diline öykünen bir üretim biçimi olduğuna dair tespitlerde bulunulmuştur. Fraktal geometri ve algoritma ilişkisinde yeni medya bağlamında jeneratif sanat eserleri incelenmiş ve gelecekçi teknolojilerin yaratacağı olası dönüşümlere vurgu yapılmıştır.

Art is reinterpreted and balanced within cultural dynamics of every period as a method of self Art is reinterpreted and balanced within cultural dynamics of every period as a method of self expression. It is seen that generative art, which has existed as an art expression method from the past to the present, has benefited from scientific knowledge and technology. Today, evolutionary processes and unpredictable behaviors of nature can be modeled with new media technologies. Generative art is designed with systems constructed with fractal production methods and algorithms in a new environment created by digital transformation. In this study, the development process of generative art from the past to the present is examined and the effects of the transformation of the digital revolution on art, the artist and its audience and the new cultural thresholds it creates are evaluated. The study was started with literature review and continued with parallel analysis. In the last chapter, it is determined that generative art is a form of production that uses innovative technologies and also emulates nature and productive language of nature. In the relationship between fractal geometry and algorithms, generative art works are examined in the context of new media and possible transformations of future technologies are emphasized