Karadeniz suyunda E.Coli ve S.Enteritidis`in yaşamını etkileyen biyotik ve abiyotik faktörlerin belirlenmesi

Abstract

KARADENİZ SUYUNDA Escherichia coli VE Salmonella enteritidisTm YAŞAMINI ETKİLEYEN BİYOTİK VE ABİYOTİK FAKTÖRLERİN BELİRLENMESİ. ÖZET Bu çalışmada, Karadeniz suyunda E.coli ve S.enteritidis'm yaşamını etkileyen biyotik ve abiyotik faktörler incelenmiştir. Biotik faktörlerden protozoa saldırganlığı (predasyon), bakteriyofaj etkisi ve diğer mikroorganizmaların etkileri ökaryotik inhibitörler ve değişik geçirgenliklere sahip filtreler kullanıldı. Sonuçlara göre biyotik faktörlerin E.colinin deniz suyunda gözden kaybolmasına sebep olan önemli faktörler olduğu belirlendi. E.coli ve S.enteritidis filytre-otoklav yapılmış deniz suyu örneklerinde en uzun süre yaşarken, ikinci olarak 0,2 um milipor filtre edilmiş örnekte, üçüncü olarak 0,45um örnekte, dördüncü olarak Whatman filtreden geçirilmiş deniz suyu örneğinde ve en kısa sürede doğal deniz suyunda yaşayabildi. Metabolik inhibitörler olan Cycloheximit ve Nystatin ise çok önemli bir etki göstermemiştir. Bunun yanında abiyotik faktörlerden olan sıcaklık, kimyasal maddeler ve açlık stresinin etkileri incelendi. Açlık stresi altında filtre otoklav deniz suyunda E.coli 4°C ve 30°C'de 300 gün, S.enteritidis ise 30°C'de 370 gün yaşamıştır. Her iki bakterinin yaşam süreleri 18°C'de daha kısa olduğu belirlendi. Toksik kimyasal maddeler ise bakterilerin yaşamını olumlu veya olumsuz yönde etkiledi. Nitrobenzen, fenol ve toluen'in doğal deniz suyuna ilavesi E.coli ve S.enteritidis'in yaşamının uzamasına neden olurken, klor, formaldehit, hidrojen peroksit ve etanol aynı etkiyi göstermemiştir. Yaşam deneylerinde kullanılan kimyasal maddelerin aynı MIC değerinde antibiyotik direncine etkileri incelendi. Gluteraldehit, klor, toluen, hidrojenperoksit ve etanol'ün ortama direk ilave edilmesiyle E.colinin rifampisine karşı direncinin 2 kat arttığı HCI'nin ise 4 kat arttırdığı bunun yanında gluteraldehit, formaldehit, klor, hidrojen peroksit, HCI ve etanol'le ön muamele edilmiş olan E.colinin rifampisine karşı direncinde 2 kat artış olduğu görüldü. Gluteraldehit ve fenol ile ön muamele edilen S.enteritidis'/n rifampisine karşı direncinde 4 kat, SDS ile 16 kat, formaldehit ve toluen ile 6 kat, nitrobenzen, hidrojen peroksit, HCI ve etanolle ön muamele edilmiş örneklerde ise 8 kat artış olduğu görüldü. Formaldehit, toluen, HCI ve etanol'ün ortama direk ilave edilmesiyle bu direncin 4 kat, hidrojen peroksit ile ise 6 kat arttığı görüldü. E.colinin amikacine karşı direncinde gluteraldehit ve etanol'ün direk ilave edilmesiyle 3 kat, HCI ve hidrojen peroksit ilavesiyle 4 kat SDS ve toluen'in ilavesiyle 2 kat artış olduğu bunun yanında ön muamele edilen örneklerde ise direncin hepsinde azaldığı görüldü. S.enteritidis'ın de amikasine karşı direncinde formaldehit'in ortama ilavesiyle 4 kat, SDS ve etanol ilavesiyle 2 kat, toluen'in ilavesiyle 3 kat artış olduğu bunun yanında ön muamele edilmiş örneklerde hidrojen peroksit ve nitrobenzen örneklerinde herhangi bir değişiklik olmamış diğerlerinde azalma görülmüştür. Anahtar kelimeler: Escherichia coli ve Salmonella enteritidis, Bakteri yaşamı, Antibiyotik duyarlılığı, Deniz suyu, Kimyasal madde.

Ill THE EFFECT OF BIOTIC AND ABIOTIC FACTORS ON SURVIVAL OF Salmonella enteritidis and Escherichia coli IN BLACK SEA WATER. ABSTRACT In this study, the effect of biotic and abiotic factors on E.coli and S. enteritidis in Karadeniz sea water were explored. Among biotic factors, protozoa predation, bacteriophage effect, bacterial interaction, eucaryotic inhibitors and different pore size filtration effect were investigated. As regard to results biotic factors had an important impact on bacterial disappearence from sea water. While E.coli and S. enteritidis survived longest in filter-autoclaved, sea water, the shortest survival was observed in untreated sea water. General survival pattern was seen in sea water from higher to lower as fallowing; filtered autocloved > 0.2 urn filtered > 0,45pm filtered > whatman filtered > untreated seawater.Cycloheximit and Nystatin did not result in an important effect on survival. In addition the effect of temperature, starvation stress and chemical substances were investigated. E.coli survived 300 days at 30°C, and S. enteritidis survived 370 days at 30°C in filtered-autoclaved sea water. Reduction in the survival was seen at 18°C inkubation for both E. coli and Salmonella enteritidis. Toxic chemical substances in untreated sea water led to increase or decline in survival. For example, while nitrobenzene, phenol, toluene led to increase in survival of E.coli and S.enteritidis, dor, formaldehide, hydrojen peroxide and ethanol resulted in decline in survival for these bacteria.IV Chemical substances, which was used in the survival axperiments, was also used to understand antibiotic resistance changes of E.coli and S.enteritidis in sea water. As regard to results, the addition of chlore, toluene, hidrojen peroxide and ethanol to sea water led to increase two folds in resistance of E.coli to rifampisin, HCI addition led to 4 folds increase in resistance. Pretreatment with gluteraldehide and phenol caused an increase in resistance of S.enteritidis to rifampicine for 4 folds, 16 folds in case of SDS, 6 folds in case of formaldehid and toluene, 8 folds in case of hidrojen peroxide, HCI, and ethanole pretreatment. On the other hand, the direct addition rised resistance 6 folds in case of hydrogen peroxide and 4 folds in case of formaldehide, toluene, HCI, and ethanol additions E.coli gained 3 folds higher resistance to amicacin due to direct addition of gluteraldehide, and ethanol to sea water. This occured 3 folds increase in case of HCI and hidrojen peroxide additions. S.enteritidis resistance to amicacin was also increased in 4 folds with formaldehide, 2 folds with SDS and ethanol and 3 folds with toluene additions to sea water. On the contrary, pretreatment with hidrojen peroxide and nitrobenzene did not cause any changes in resistance. Key word: Escherichia coli and Salmonella enteritidis, Bacterial survival, Antibiotic susceptibility, Sea water, Chemical substances