Yeni tanı hipertansiyonda tedavi ile apelin düzeyi değişimi ve sol ventrikül diyastolik işlevi ile ilişki

Abstract

Yeni Tanı Hipertansiyonda Tedavi ile Apelin Düzeyi Değişimi ve Sol Ventrikül Diyastolik İşlevi ile İlişkisiApelin kardiyovasküler sistem üzerine çeşitli etkileri saptanmış olan yeni bir endojen peptiddir. Bu çalışmada hipertansiyon tanısı konan ve yeni ilaç tedavisi başlanan hastalarda apelin düzeyindeki değişimin saptanması ve tedavi sonrası apelin düzeyi ile diyastolik işlev parametrelerindeki iyileşme arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlandı.Avrupa Kardiyoloji Derneği (ESC) kılavuzuna göre evre 1 ve 2 hipertansiyon tanısı konulmuş 90 hasta (50 erkek, 40 kadın) çalışmaya alındı. Koroner arter hastalığı , diabetes mellitus , ciddi kapak hastalığı, sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu % 45' in altında olan, vücut kitle indeksi 30 kg/ m2' nin üstünde olan ve kreatinin düzeyi 1,6 mg/dl' den yüksek olan hastalar çalışmadan çıkarıldı. Hastaların yarısına 80 mg telmisartan, diğer yarısına da 10 mg amlodipin tedavisi rastgele olarak verildi. Tedavi öncesi apelin düzeyi için kan alınıp, transtorasik ekokardiyografi uygulandı. Rutin ekokardiyografik ölçümlerin yanında doku doppler ekokardiyografileri yapıldı. Doku doppler ekokardiyografi ile anüler septal ve lateral e' dalgaları kaydedilip, analizlerde ikisinin ortalaması kullanıldı. Ayrıca M-mod ekokardiyografi ile mitral propagasyon velositeleri (Vp) ölçüldü. Bir aylık tedavi sonrası plazma apelin düzeyi ölçümü ve ekokardiyografi tekrarlandı.Onüç hasta kontrole gelmediği için çalışmadan çıkarıldı. Yaş ortalaması 48 ± 10 olan 77 hastanın verileri analiz edildi. Her iki grup yaş, cinsiyet dağılımı, bazal kan basıncı ölçümleri, bazal apelin düzeyleri ve bazal ekokardiyografik ölçümleri açısından birbirine benzerdi (p>0,05). 1 aylık tedavi sonrasında hem amlodipin hem de telmisartan grubu beraber değerlendirildiğinde apelin düzeylerinde anlamlı artış izlendi (sırasıyla 0,32±0,02'e karşın 0,38±0,02 ng/dl ve 0,27±0,02'e karşın 0,34±0,02 ng/dl; p<0,001). Bu artış miktarı her iki grupta birbirine benzerdi (p=0,671). Yine hem amlodipin hem de telmisartan grubu beraber değerlendirildiğinde sistolik kan basıncında (sırasıyla 154±11'e karşın 123±10 mmHg ve155±7'e karşın 122±9 mmHg) ve diyastolik kan basıncında (sırasıyla 96±9'a karşın 76±8 mmHg ve 92±6'ya karşın 74±9 mmHg) anlamlı azalma izlendi (p<0,001). Bu azalma miktarı her iki grupta birbirine benzerdi (p=0,628). Her iki grupta diyastolik işlevin değerlendirilmesinde kullanılan ekokardiyografik parametrelerde gelişme izlendi (p<0,05). Spearman korelasyon testlerinde, apelin düzeyindeki artış ile ekokardiyografik diyastolik işlev parametrelerindeki gelişme arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmadı.Bu çalışmanın sonucunda, yeni tanı hipertansiyon hastalarında 1 aylık antihipertansif tedavi altında etkin kan basıncı kontrolü ile apelin düzeylerinde anlamlı artış saptandı. Apelin düzeyindeki artış ile diyastolik işlevdeki iyileşme arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı.Anahtar sözcükler: apelin, hipertansiyon, diyastolik işlev

Change in Apelin Level in Response to Treatment and Relation with Diastolic Function in Patients with Newly Diagnosed Hypertension Apelin is a novel endogenous peptide which has different functions in cardiovascular system. In this study we aimed to investigate the change in apelin levels in patients with newly diagnosed hypertension after one month of drug therapy and identify the relation between apelin level and improvement in left ventricular diastolic function.Ninety patients (50 men, 40 women) were enrolled who were diagnosed as stage 1 and 2 hypertension based on Eurepean Society of Cardiology guidelines. Patients who had coronary artery disease, diabetes mellitus, severe valvular disease, body mass index above 30 kg/ m2, left ventricle ejection fraction below 45 % and creatinine level above 1.6 mg/dl were excluded. Patients were randomized to treatment groups of 80 mg telmisartan and 10 mg amlodipine. At baseline, blood samples for apelin level were obtained and transthoracic echocardiography was performed. In addition to routine echocardiographic measurements, lateral and septal annular e' wave velocities were measured using tissue Doppler method. Transmitral flow propagation velocity (Vp) was measured by M-mode echocardiography. After 1 month of treatment, ambulatory blood pressure monitoring was performed and plasma apelin level measurement and echocardiography were repeated.Thirteen patients were excluded due to incomplete follow-up. Data from 77 patients with a mean age of 48 ± 10 were analyzed. Mean age, gender, baseline blood pressure, apelin levels and echocardiographic measurements were similar between the groups (p > 0,05 for all). When both amlodipin and telmisartan group evaluated together, there was a significant increase in apelin levels after one month of treatment (0,32±0,02 vs 0,38±0,02 ng/dl and 0,27±0,02 vs 0,34±0,02 ng/dl respectively; p<0,001). This increase was similar between both groups (p=0,671). In both amlodipin and telmisartan groups, there was a significant decrease in systolic (154±11 vs 123±10 mmHg and 155±7 vs 122±9 mmHg respectively) and diastolic blood pressure values (96±9 vs 76±8 mmHg and 92±6 vs 74±9 mmHg respectively)(p<0,001). This decrease was similar between both groups (p=0,628). Parameters indicating diastolic function were improved in both telmisartan and amlodipine groups (p<0,05). On spearman rank correlation test analysis, diastolic function indices which were improved with treatment were not significantly related to follow-up apelin level.Apelin levels were significantly increased in newly diagnosed hypertensive patients after one month of treatment and effective blood pressure control either with telmisartan or amlodipine. Change in apelin level was not related to improvement in diastolic function. Key Words: Apelin, hypertension, diastolic function