Hibrit bölge, koruma ve filocoğrafya bağlamında türkiye`deki iki kirpi türünün (Erinaceus roumanicus ve Erinaceus concolor) evrimsel genetiği: Batı, doğu ile karşılaşıyor

Abstract

Pleistosen Buzul Çağı'nda meydana gelen başlıca iklimsel dalgalanmalar, türlerin dağılımını büyük ölçüde etkilemiş ve intraspesifik genetik çeşitlilik üzerinde izler bırakmıştır. Geçmişteki dağılım değişmeleri filocoğrafik analizler yardımıyla yeniden yapılandırılabilir. Bu çalışmada, iki kardeş kirpi türü, Erinaceus roumanicus ve Erinaceus concolor için yürütülen detaylı bir filocoğrafik araştırmasının sonucunu sunmakta ve bu türler arasındaki bir sekonder temas bölgesini ilk defa tanımlamayı hedeflemekteyiz. Hibrit zonlar, populasyonların genetik yapısı ve dinamikleri, evrimsel ayrışma ve türleşme süreçlerini ve mekanizmalarını anlamak için önemli bilgiler sağlar. Genel olarak, taksonlar arasındaki daha yüksek evrimsel farklılık seviyelerinin üreme izolasyonu ile ilişkili olması çok daha muhtemel olup baskılanmış veya sınırlandırılmış hibridizasyona neden olabilir. Kirpi örnekleri mitokondriyal (mtDNA, 193 birey), Y-kromozom (93 birey), ve nüklear belirteç (bfibr intron 7, 175 birey) için analiz ederek temas bölgesinde gen akışının yönünü ve derecesini karakterize edilmesi hedeflendi. mtDNA'nın introgressionu çoğunlukla türler arasındaki temas bölgesiyle sınırlıdır, ancak E. concolor mtDNA'nın E. roumanicus'a asimetrik introgressionu durumunda geniş bir coğrafi aralığı içerir. Nispeten geniş bir karışım alanında hem otozomal hem de mtDNA belirteçlerinin introgressionu, türler arasında seçici olarak nötral hibridizasyona işaret ederken, çok dar bir hibridizasyon alanı, belirteç klinlerindeki kaymalar ve Y-kromozom introgresyonunun neredeyse yokluğu, hareketli bir hibrit bölgeyi destekler ve türler arasındaki erkek melezlere karşı tek yönlü seçimi işaret eder.

The major climatic oscillations during Pleistocene Ice Age heavely influenced the distribution of species and left mark on intraspecific genetic diversity. Past range shifts can be reconstructed with the aid of phylogeographical analyses. This study presents the result of a dense phylogeographical survey for two sister hedgehog species, Erinaceus roumanicus and Erinaceus concolor and try to describe a secondary contact zone between these species for the first time. The genetic structure and dynamics of hybrid zones provide crucial information for understanding the processes and mechanisms of evolutionary divergence and speciation. In general, higher levels of evolutionary divergence between taxa are more likely to be associated with reproductive isolation and may result in suppressed or strongly restricted hybridization. Hedgehog speciments were examined for mitochondrial (mtDNA, 193 individuals), Y-chromosome (93 individuals) and nuclear marker (bfibr intron 7, 175 individuals) and used assignment and cline analysis methods to characterize the extent and direction of gene flow in the contact zone. Introgression of mtDNA is mostly restricted to contact zone between the species, but involves a large geographical range in the case of asymmetrical introgression of E. concolor mtDNA into E. roumanicus. Introgression of both autosomal and mtDNA markers in a relatively broad area of admixture indicates selectively neutral hybridization between the species, but a very narrow area of hybridization, shifts in marker clines and the quasi-absence of Y-chromosome introgression support a moving hybrid zone and unidirectional selection against male hybrids between the species.