Üniversite öğrencilerinin şiddet eğilimlerinin yordayıcısı olarak yalnızlık düzeyleri

Abstract

Bu araştırmada üniversite öğrencilerinin şiddet eğilimleri ve yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişkilerin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi amaçlanmıştır. Bu araştırma, ilişkisel tarama modelinde bir çalışmadır. Araştırmanın örneklemini Cumhuriyet Üniversitesi'nde 2017- 2018 öğretim yılında farklı fakültelerde öğrenim görmekte olan, gönüllülük esasına göre 596 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak ''Şiddete Yönelik Tutum Ölçeği'', ''Yalnızlık Ölçeği'' (U.C.L.A) ve ''Kişisel Bilgi Formu'' uygulanmıştır. Araştırma verileri SPSS 23 istatistiksel analiz programı kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmanın verilerinin analizi için; ''Tek Yönlü Çok Değişkenli Varyans Analizi'' (MANOVA), ''Pearson Korelasyon Analizi'' ''Basit Doğrusal Regresyon Analizi'' kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre üniversite öğrencilerinin fiziksel ve duygusal şiddete maruz kalma ve ebeveyn şiddetine tanık olma değişkenine göre şiddet eğilimi ve yalnızlık puanları anlamlı bir şekilde farklılaştığı bulunmuştur. Öğrencilerin baba şiddetine maruz kalma ve şiddet uygulama değişkenine göre şiddet eğilimi puanlarında anlamlı bir ilişki olduğu, yalnızlık puanlarında ise anlamlı bir ilişki olmadığı tespit edilmiştir. Erkeklerin şiddet eğilimi kadınlardan anlamlı bir şekilde daha yüksek bulunurken öğrencilerin yalnızlık puanlarının cinsiyete göre anlamlı bir farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Öğrencilerin şiddet eğilimi ve yalnızlık puanları sınıf düzeyine, anne tarafından şiddete maruz kalma değişkenine göre ise anlamlı bir farklılık göstermediği bulunmuştur. Öğrencilerin şiddet eğilimleri ile yalnızlık puanları arasında düşük düzeyde pozitif yönde bir ilişki bulunmuş olup yalnızlık düzeyleri artıkça, şiddet eğilimlerinin de arttığı saptanmıştır. Elde edilen bulgular literatür eşliğinde tartışılmıştır.

The aim of this study is to investigate the relationship between the loneliness levels and the tendency of university students according to various variables. This research is a study of relational screening model. The sample of the study consisted of 596 volunteer students who were studying in different faculties in the academic year 2017- 2018 at Cumhuriyet University. In the study, 'Attitude Scale for Violence', 'Loneliness Scale (U.C.L.A)' and 'Personal Information Form' were used as a data collection tool. The data of the study were analyzed by using SPSS 23 statistical analysis program. ''One-way Multivariate Analysis of Variance'' (MANOVA), ''Pearson Correlation Analysis'', ''Simple Linear Regression Analysis'' were applied to the data of the study. According to the research results, university students' violence tendency and loneliness scores differ significantly according to exposure to physical and emotional violence and witnessing parental violence. It was determined that there was a significant relationship was found between in the tendency to violence scores and the violence which students make and violence which students' father make to them when there was no significant relationship between loneliness scores. While the tendency of males was significantly higher than that of females, it was determined that loneliness scores of the students did not show a significant difference according to gender. Students' violence tendency and loneliness scores did not show a significant difference according to the class level and the exposure to violence by mother. While a low positive correlation was found between students' violent tendencies and loneliness scores, as the levels of loneliness increases, the tendency for violence increased. The findings are discussed with the literature.