Christine Nöstlinger ve Gülten Dayıoğlu`nun çocuk romanlarında ailenin çocuk eğitimindeki rolü

Abstract

Çalışma, Gülten Dayıoğlu ve Christine Nöstlinger'in romanlarında ailelerin çocuk eğitimindeki rollerinin ne olduğu sorusuna cevap aramaktadır. Bunun için Türk çocuk ve gençlik yazarı Gülten Dayıoğlu'nun `Fadiş` ve `Dört Kardeştiler` romanlarıyla Avusturyalı çocuk ve gençlik yazarı Christine Nöstlinger'in `Das Austauschkind (Konuk Değil Baş Belası)` ve `Wir pfeifen auf den Gurkenkönig (Kim Takar Salatalık Kral'ı)` romanları belirlenmiş olup bu romanlardaki aile yapıları ve ailelerin eğitim yöntemleri incelenmiştir. Tanımlayıcı araştırma kapsamında kitaplar incelenerek bulgulara ulaşılmıştır. Aile yapısı ne olursa olsun bir çocuk, hayat sahnesinde bir birey olarak var olmak ister. Bu amaç uğruna, birlikte yaşadığı ebeveynini veya eğitici konumdaki kişi veya kişileri kendine model olarak belirler. Farklı eğitim yöntemi benimseyen ailelerde çocukların olaylara verdikleri tepkiler de farklılık gösterir. Dayıoğlu'nun romanlarında aileler, daha korumacı olurken ve çevreden kolay etkilenirken; Nöstlinger'in romanlarında aileler otoriter tutum sergilerler. Dayıoğlu'nun çocuk kahramanlarından ailelerine bağımlı ve onların sözünden çıkmayan bir hayat sürmesi beklenirken; Nöstlinger'in çocuk kahramanları ailelerini sürekli olumsuz eleştirmekte ve onlardan olumlu bir tepki almak için bir arayış içindedirler. Bu bağlamda aileler, çocuk eğitiminde çocukların gelişim dönem özellikleri göz önünde bulundurmalı ve eğitim yöntemleri konusunda daha bilinçli olmalıdır.

The study seeks to answer the question of the role of families in child education in the novels of Gülten Dayıoğlu and Christine Nöstlinger. Therefore, Turkish children and youth writer Gülten Dayıoğlu's `Fadiş` and `Dört Kardeştiler` and Austrian children and youth writer Christine Nöstlinger's `Das Austauschkind` (But Jasper Came Instead) and `Wir pfeifen auf den Gurkenkönig` (The Cucumber King) were selected, and then the family structures and educational methods of the families in these novels were examined. Within the scope of descriptive research, books were examined and findings were obtained. Regardless of the family structure, a child wants to exist as an individual in the life scene. For this purpose, s/he determines his/her parent or educational person(s) as a model. In families adopting different methods of education, children's reactions to the events also differ. In the novels of Dayıoğlu, families are more protective and easily affected by the environment; whereas in Nöstlinger's novels, families exhibit authoritarian attitudes. While in Dayıoğlu's novels, child heroes are expected to lead a life depending very much on their families and do not break their promise; Nöstlinger's heroes constantly criticize their families and seek a positive response from them. In this context, families should take the developmental characteristics of children in child education into account, and be more aware of the methods of education.