Cezaevinde yağma suçundan hükümlü erkeklerin çocukluk dönemi travma yaşantıları ve psikolojik semptomlar kapsamında incelenmesi

Abstract

Bu çalışmada olan mahkumların birinci derece akrabalar arasında mahkumiyet almış bireylerin olup olmaması açısından psikolojik semptomlarda farklılaşma olup olmadığı incelenmiştir. Ayrıca bu çalışmada yağma suçu nedeniyle ceza almış mahkumların madde kullanma ve kendine fiziksel zarar verme davranışı gösterme değişkenine göre çocukluk çağı travma yaşantılarının farklılaşıp farklılaşmadığı incelenmiştir. Son olarak çocukluk çağı travma yaşantısı ile psikolojik semptomları arasında bir ilişki olup olmadığına bakılmıştır.Çalışma, İstanbul ili Esenler ilçesinde bulunan Adalet Bakanlığı Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü Metris 2 Nolu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda yapılmıştır. Çalışmanın evrenini, Metris 2 No'lu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda kalmakta olan hükümlü bireyler oluşturmaktadır. Çalışmanın örneklemini ise, Metris 2 No'lu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda kalmakta olan yağma suçu nedeniyle hüküm almış 127 erkek mahkum oluşturmaktadır. Araştırmacı, çalışmada veri kaybı olmaması için ölçekleri tüm mahkumlara kendisi birebir uygulanmıştır. Hükümlü bireylere Demografik Bilgi Formu, Çocukluk Çağı Ruhsal Travma Ölçeği ve Kısa Semptom Envanteri uygulanmıştır. Verilerin analizinde yağma suçu nedeniyle ceza almış mahkumlarda eğitim düzeyi, medeni durum, mahkumiyetten önce birlikte yaşanılan kişiler, birinci derece akrabalarda mahkumiyet almış bireylerin olup olmaması değişkenleri açısından çocukluk çağı travma yaşantısında ve psikolojik semptomlarda farklılaşma olup olmadığının incelenmesi amacıyla Mannn-Whitney U testi uygulanmıştır.Çalışmanın sonuçlarının analizinin ardından; aile içerisinde duygusal, fiziksel, cinsel, şiddete ilişkin farkındalığın yükselmesini sağlayacak programlar ve kampanyaların organize edilmesi, vatandaşların ruh sağlığı için kurumsal çalışmalarla sosyal devlet sisteminin güçlendirilmesi önerilmiştir. Ayrıca hem duygusal, fiziksel ve cinsel olarak ihmal saldırı gibi eylemlerin farkındalığını hem de bu farkındalığın sağlıklı bir şekilde çözümlenmesi için iyileştirme merkezlerinin oluşturulması önerilmiştir. Madde kullanımı ve vücuda zarar verme gibi krizin eyleme dönüşmüş olduğu durumlar için kriz merkezlerinin oluşturulması aynı zamanda Sosyal hizmetler ve Adalet Bakanlığı'nın suça götüren psikolojik altyapı olgusunu suçla mücadelede göz önünde bulundurması gerektiği de önerilmiştir.

In this study, it was examined whether psychological symptoms differed in relation to having a first degree relative convicted of a crime, and whether childhood trauma scores differed in relation to using drugs and self-harming. It was also investigated whether there was a relationship between psychological symptoms and history of childhood trauma.The study was conducted in Metris Prison. The prison is a T-type closed penitentiary state correctional institution in the Esenler district of Istanbul. The sample consists of 127 male convicted of unarmed/forced/ armed robbery. The sample age varied between 21-60. The participants were given a demographic information form with gurg use and self-harm items, the Childhood Trauma Questionnaire and the Brief Symptom Inventory.Results showed that the childhood trauma scores of the group using drugs were higher than the group who didn't use drugs. Also the childhood trauma scores of the group showing self-harming behavior were higher than the group who didn't show self-harming behavior. There was also a significant relationship between history of childhood trauma and psychological symptoms.