Hatay İlindeki tavukçuluk işletmelerinin yapısal özellikleri, ekonomik durumları, sorunları ve çözüm yolları
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
ÖZET Bu çalışmada amaç; Hatay ilinin tavukçuluk yapısını tespit ederek, Hatay'da tavukçuluğun gelişmesi için çözülmesi gereken problemleri ve alınması gereken önlemleri belirlemektir. Araştırma materyalini Hatay ilinde faaliyet gösteren 19 broiler, 1 yumurtacı ve 1 kombine işletme oluşturmaktadır, işletmeler ile ilgili bilgiler anket yöntemi ile toplanmıştır ve bu bilgilerin değerlendirilmesinde de `ADA` bilgisayar paket programı kullanılmıştır. İldeki işletmelerde toplam 770. 000 tavuk varlığı tespit edilmiştir. İşletmelerin % 61.9'u 1.000-5.000, % 19.051 5.000-10.000, % 19.05'i 10.000 ve daha fazla kapasitelidir. Tavukçuluk işletmelerinin çoğunluğu küçük kapasitelidir, işletmelerdeki broiler yoğunluğu maksimum 30.000, minimum 1.500, ortalama 7.600 broiler/devredir. Yumurtacılarda kümes yoğunluğu, maksimum 12.000, minimum 6.000, ortalama 9.000 dir. işletmelerin çoğu 1.000-10.000 m2 araziye sahiptir ve bunların çoğunluğu 1985-1990 yılları arasında kurulmuştur. 17 işletmeci mal sahibi, 2 işletmeci ortak, ve 2 işletmeci kiracıdır. Duvar malzemesi olarak genelde briket kullanılmıştır. İşletmelerin çoğunda çatı örtü malzemesi olarak kiremit, eternit ve çinko kullanılmıştır. Yem deposu, bakıcı evi, kesimhane, soğuk hava deposu, yumurta muhafaza odası, gübrelik eksikliği veya yetersizliği vardır. İşletmelerdeki yemlik ve suluk miktarı yeterli durumdadır. Broilerier yerde, yumurtacılar kafeste yetiştirilmektedir. Broiler işletmelerinde metrekareye 12-14 piliç düşmektedir. Yaygın hastalıklar; Gumboro, New-Castle ve Egg Droptur. 1 pilicin yem tüketimi 1 kg canlı ağırlık için ortalama 2.09 kg dır. Yumurtacılarda 1 kafeste 4-5 tavuk bulunmaktadır. 1 yumurta tavuğunun aylık yem tüketimi ortalama 6-7 kg dır. İşletmelerin temel sorunları, yem, damızlık materyal, hastalıklar, kredi, işletme sahiplerinin ve işçilerin eğitim düzeylerinin düşüklüğü, organizasyon ve pazarlamadır. Bu sorunların çözümü için tavuk üreticileri, ve konu ile ilgili devlet kuruluşları arasında iyi bir organizasyon oluşturulmalıdır. 7. SUMMARY Determining the present structure and problems of poultry production in Hatay province and to make some suggestions in order to overcome these problems and improve the production are aimed in this study. The material is presently active poultry farms in the province that are 21 in total which 19 of them are broiler, 1 of them are layer and the other one is a combine enterprise. The information about these farms are obtained by means interview and the obtained information is analyzed by a computer programme called ADA. There are 770.000 birds in total. The bird capacity is 1.000-5.000 in 61.9 %, 5.000-10.000 in 19.05 % and over 10.000 in 19.05 % of total poultry farms. It is evident that most of them are small capacity farms. The broiler stocking intensity is 30.000 birds maximum and 1.500 birds minimum and the average is 7.600 birds/term. The stocking intensity in layers is 12.000 birds maxsimum, 6.000 bird minimum and the average 9.000 birds. Most of the farms have 1.000-10.000 m2 of land and they are established in 1985-1990. 17 of the total farms are owned by the land owner, 2 farmers are leasers. The poultry houses are built with briquette and tile, and metal plates are used as roof cover. The common constraints are lack of not having feed stores, house for workers, slaughter house, cold store egg depots and dunghill in poultry farms. Number of feed troughs and water bowls are sufficient. The broilers are kept on the floor and layers are kept incages. The stocking rate is 12-14 bird/m2 and 4-5 birds/ cage for broiler and layer farms, respectively. The most common poultry diseases are New-Castle, Gumboro and Egg-Drop for both type of farms. Food consumption is determined to be 2.09 kg/bird and 6-7 kg/bird for broiler and layer farms respectively. The common problems of farms are focused in concentrate feed, breeding stock, diseases, credit, lack of good organisation in breeding and marketing and uneducated workers. It is concluded that in order to solve these problems, an effective organisation has to be set up including poultry producers, breeders, concentrate feed producers, salers and the related R&D institutions.
Collections