Toksik kirleticilere maruz bırakılan tilapiada (oOcromis aureus) genetik değişim ve tolerans ilişkisi

Abstract

Bu çalışmada tilapia (Oreochromis aureus) türü üzerinde yüksek konsantrasyonlar da uygulanacak farklı gruptaki toksik kirleticilerin meydana getirebileceği genetik değişim ve genotiplerin kirleticilere karşı göstereceği toleransların belirlenmesi amaçlanmıştır. O. aureus laboratuar koşulları altında ayrı ayrı, 40 saat boyunca 0.03735 g/L potasyum kromat'a, 40 saat boyunca 10.42 ?g/L endosülfan'a, ve 48 saat boyunca 8 mg/L dodecylbenzenesulfanic asit sodyum tuzuna maruz bırakılmıştır. Deneme sonunda ölen ve hayatta kalan örneklerin tamamının genetik yapısı altı enzim (ME, ICD, AAT, PGI, MDH, G3PDH) kullanılarak allozyme elektroforez metoduyla analiz edilmiştir.Deneme süresince kontrol grubundaki balıklarda ölüm meydana gelmezken, deneme gruplarındaki balıklarda sırasıyla; potasyum kromat muamelesi sonunda % 100, dodecylbenzenesulfanic asit sodyum muamelesi sonunda da % 90 ve endosülfan muamelesinde ise % 70'nin öldüğü tespit edilmiştir. En yüksek ölüm oranının potasyum kromat uygulaması sonunda gerçekleştiği görülmüştür.PGI, MDH ve G3PDH enzimlerinde genotip tayini gerçekleştirilememiştir. ME, ICD ve AAT enzimlerinde genotip tayini yapıla bilinmiştir. Genotip tayini sonunda, AAT enziminde bir çeşit homozigot genotip elde edilirken, ME ve ICD enzimlerinde iki çeşit homozigot genotip tespit edilmiştir.Ki-kare testi ile deterjan ve endosülfan uygulaması sonunda ölen ve hayatta kalan bireylerin, ME enziminde gözlenen allel frekansları arasındaki ilişkinin önemsiz olduğu tespit edilmiştir. Bununla birlikte ME ve ICD enzimleri için uygulama gruplarının tamamı arasında da önemli bir fark olmadığı gözlenmiştir.Kaplan-Meier metodu ile hesaplanan potasyum kromat ve deterjan uygulaması sonunda elde edilen bireylerin en yüksek ve en düşük ölüm saati ortalamaları (TTD) arasında gözlenen sonuçların istatistiksel olarak önemli olmadığı ortaya çıkmıştır.2006/ 40 sayfaAnahtar Kelimeler:

In this study, tilapia (Oreochromis aureus) specimens were exposed to high concentration of different toxic pollutant groups to see genetic change and tolerances of genotypes to the pollutants. O. aureus were exposed in the laboratory to 0.03735 g/L potassium chromate, 10.42 ?g/L endosulfan and 8 mg/L dodecylbenzenesulfanic acid sodium salt. At the end of experiment, the genotipic structure of both dead and survived specimens was analysed by allozyme electrophoresis at six loci (ME, ICD, AAT, PGI, MDH, G3PDH).At the end of survey, there was no dead in the control group. The highest rate of die was seen at the potassium chromate treatment, 100 % of the exposed tilapia did not survive. Dodecylbenzenesulfanic acid sodium salt test, 90 % of the exposed tilapia was dead. In the endosulfan treatment tank, 70 % of tilapia did not survive.Genotype identification could not be done at the PGI, MDH and G3PDH enzymes. Genotypes observed at ME, ICD and AAT enzymes were determinated. Two variant homozygous genotypes were determinated at the ME and ICD enzymes while only one genotype at the AAT enzyme was found for all treatment groups.At the dodecylbenzenesulfanic acid sodium salt and endosulfan treatments, no significant differences between allele frequencies of genotypes observed for surviving and nonsurviving individuals at the ME enzyme. Chi-square test indicated no significant difference between all treatment groups and genotypes for ME and ICD enzymes at the at the dodecylbenzenesulfanic asid sodium salt and endosulfan treatments.Kaplan-Meier test revealed that there were no statistically significant differences between earliest and latest times of dead (TTD) for potassium chromate and dodecylbenzenesulfanic asid sodium salt treatments.