7 - 19 yaş aile rehberliği eğitimi programının annelerin aile tutumlarına etkisinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın genel amacı, 7-19 Yaş Aile Rehberliği Eğitimi Programı'nın annelerin aile tutumlarına etkisini incelemektir.Bu araştırma Kadirli Anadolu İmam Hatip Lisesi'nde 2014-2015 eğitim-öğretim yılında yapılmıştır. Deneme grubunda 17, kontrol grubunda da 16 veli bulunmaktadır. Araştırmada ön-test, son-test kontrol gruplu yarı deneysel model kullanılmıştır. Araştırma kapsamında deneme grubundaki deneklere haftada 3 saat olmak üzere 8 hafta süresince 7-19 Yaş Aile Rehberliği Eğitimi Programı uygulanmıştır. Kontrol grubuna ise herhangi bir eğitim verilmemiştir.7-19 Yaş Aile Rehberliği Eğitimi Programı; ergeni tanımak, iletişim kurmak, birlikte büyümek, aile tutumları, riski yönetmek, olumlu davranış kazandırma, uzlaşabilmek ve geleceği planlamak modüllerinin yer aldığı sekiz oturumdan oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak; Öner ve Torun tarafından geliştirilen ''Aile Tutum Envanteri'' kullanılmıştır (Öner, 1996). Deneme ve kontrol grubunun ön test ve son testleri arasında anlamlı fark olup olmadığı Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi ile deneme ve kontrol grubu puanları arasındaki farkın anlamlılığı için Mann Whitney U testi kullanılmıştır.Araştırma sonucunda 7-19 Yaş Aile Rehberliği Eğitimi Programı'nın deneme grubunda yer alan deneklerin demokratik çocuk yetiştirme puanlarının artmasında, çocuklarla özdeşleşme puanlarının artmasında, uyma davranışı puanlarının artmasında önemli bir etkisinin olduğu söylenebilir. Bununla beraber sosyal hareketlilik puanlarının artmasında önemli bir etkisinin olmadığı belirlenmiştir.Kontrol grubunda yer alan deneklerin demokratik çocuk yetiştirme puanlarında, çocuklarla özdeşleşme puanlarında, uyma davranışı puanlarında ve sosyal hareketlilik puanlarında anlamlı bir değişim gözlenmemiştir. 7-19 Yaş Aile Rehberliği Eğitimi Programı'nın deneme ve kontrol grubunun ön test-son test fark puanlarına yönelik yapılan analizler sonucunda, çocuklarla özdeşleşme puanlarında deneme grubu lehine anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir. Fakat demokratik çocuk yetiştirme, uyma davranışı ve sosyal hareketlilik puan ortalamalarında deneme ve kontrol grubu arasında anlamlı bir fark olmadığı tespit edilmiştir.

The purpose of the study is to investigate of the effect of 7-19 age family guidance program on the mothers family attitudes.This study is done in Kadirli Anatolian İmam Hatip High School in 2014-2015 educational year.The experiment group consists of 17 and the control group consist of 16 parents. In the study, quasi experimental method with pre-test and post-test is used. 7-19 age family education program is appield to the adolescents for 8 weeks as 3 hours perweek. The control group didn't have any educational program.The 7-19 age family guidance program which consisted eight sessions, includes recognizing the adolescents, communication, growing to gether, family attitudes, risk-management, positivebehavior gaining, compromising and plaining the future dimensions.As the data collection tool, `family attitude inventory` by Öner and Torun is used (Öner, 1996). The Wilcoxon signed-rank test for whether there is a significant difference between experiement and control group and Mann Whitney U test for the significance of this difference areused.As there sult of the study, it can be said that 7-19 age family guidance program has an important effect on the increase in democratic child raising, comformity and identification scores of experimentgroup. However, there is not a significant effect on socialavtivation scores.There is not a significant change on democratic childraising, comformity and identification scores and socialavtivation scores of control group.By the results of analyses for the difference of pre-test and post-test scores of experiment and control group of 7-19 family attitude program; there are significant differences for identifiying with children in favor of the experimental group. However,in the average score of democratic childraising, comformity behavior and social activation dimensions, there is not a significant difference between control and experiement groups.