The role of the NGOS in the process of Turkey`s accession to the EU

Abstract

STKlar günümüz sivil toplumunun en önemli unsurlarından biridir. Globalizasyonun etkisi ve uluslararası alandaki son gelişmelerle beraber STKlar uluslararası ilişkilerde önemli aktörler haline gelmişlerdir. Önemleri de uluslararası örgütler tarafından da farkedilmeye başlanmıştır.STK ve sivil toplum geleneği Türkiye'de0, Osmanlı İmparatorluğundan devralınan yönetim geleneği ve devlet ve hükümetlerin sivil topluma karşı tutumlarından dolayı çok köklü değildir. Diğer yandan, Avrupa Birliği de, sadece AB deki STKlara değil, aday ülkelerdeki STKlara da büyük önem vermektedir. Fakat özellikle 1980 sonrası dönemde Türk sivil toplum kuruluşlarının hem nitelik hem de nicelik ve etki alanı olarak momentum kazandığı gözlemlenebilir..STKların Türkiye-AB ilişkilerindeki gittikçe artan rolleri üç ayrı fakat birbiriyle bağlı başlık altında özetlenebilir; STKların AB müktesebatına uyumdaki rolleri, STKların AB ve AB vatandaşlarının Türkiye'nin tam üyeliğine hazırlanmasındaki rolleri ve STKların Türk vatandaşlarının AB üyeliğine hazırlanmasındaki rolleri. Tüm bunlar göze alındığında bu tez tüm sosyal, politik ve ekonomik süreçlerde olduğu gibi, Türkiye'nin Avrupa Birliği'ne katılımı sürecinde de, kişilerin katılımının, uzun soluklu ve pozitif bir sonuca ulaşılması açısından gerekli olduğu kadar da kaçınılmaz olduğunu ve sürece STKların dahil olmasının bu katılım sağlayana en iyi yollardan biri olduğunu ileri sürmektedir.

NGOs are essential components of the contemporary civil society. With the effect of globalisation and latest developments in the international scene, NGOs became also important actors in the international relations. Their importance started to be recognised in the international organisations as well.NGO or civil society tradition is not deep- rooted in Turkey, due to both the administrative heritage of the Ottoman Empire and the attitude of the state and governments towards NGOs. On the other hand EU is giving much importance not only to the NGOs in the EU Member States, but to the ones in the candidate countries as well. However especially after 1980?s, a momentum is observed both in the quantity and in the quality or effectiveness in Turkey.The roles of the NGOs in Turkey ? EU relations seem to increase gradually which can be summarised under three main and interrelated headings as, the role of the NGOs in the harmonisation of acquis communitaire, the role of the NGOs in the preparation of the EU and its citizens to Turkey?s full membership and lastly the preparation of Turkish citizens for the EU membership. Thus this thesis asserts that like every social, political and economic processes, the participation of the people is essential in the process of Turkey?s accession to the EU as much as inevitable for long-lasting and a positive result and one of the best ways of this participation can be achieved via NGOs.