Nationalist tendencies in the governance of the EU: The case of France and Germany

Abstract

Bugünün uluslararası ilişkiler düzleminde, Avrupa Birliği'nin ekonomik ağırlığı yadsınamaz bir aktör olduğu söylemi çokça tekrarlanan bir iddia haline gelmiştir. Bu algının oluşmasında Birlik sınırları içerisinde üretilen refah kadar, üyelerin tarihi bakiyesi de etkili olmaktadır. Fakat Avrupa Birliği'nin dünya ölçeğindeki ağırlığını değerlendirmeden önce kendi içinde ne ölçüde birlik olduğu, hangi amaç ve faktörlerin etkisi altında doğup geliştiği mutlaka sorgulanması gereken noktalardır. Avrupa Birliği, savaşlarla yıpranmış bir kıtanın sakinlerini sonunda barış ve refah içinde ekonomik, siyasi ve sosyal anlamda bir araya getirmek için bilinçli ve sistematize bir şekilde geliştirilmiş bir girişimin modern hali midir yoksa bazı ülkelerin tek başlarına elde edemeyecekleri çıkarlarını daha etkin bir şekilde gerçekleştirebileceklerine inanarak şekillendirdikleri ya da gelişimine destek oldukları, zaman zaman araçsallaştırıp belli durumlarda yücelttikleri bir platform mudur?Bu tez ikinci önermenin doğruluğuna inanmak için daha fazla sebebin var olduğunu ileri sürmekte ve Avrupa Birliği'nin, aslında Fransa ve Almanya arasındaki tarihi rekabeti daha barışcıl bir forma dönüştürmek amacıyla başlatılan bir girişimin nihai hali olduğunu anlatmaktadır. Avrupa entegrasyonu Fransa için, tarihi rakibi Almanya'yı zapt etmek ve mümkün olduğu ölçüde Batı Avrupa'nın lideri rolünü üstlenmek amacına yönelik kullanışlı bir araç; Almanya için de yakın geçmişteki kusurlarının bağışlanacağı ve yeniden saygın ve eşit bir devlet haline gelebileceği bir mecra olarak belirmiştir. Çalışmanın ilerleyen bölümlerinde Birlik'in hem kurumsal yapısı hem de politika alanlarındaki Fransız-Alman etkisi incelenmiş ve entegrasyonun ilk dönemlerinde baskın olarak görülen Fransız etkisinin, zamanla Almanya'nın kendisini kısıtlayan çeşitli faktörlerin etkisinden kurtulmasıyla aşındığı ve liderlik rolünün Almanya tarafından devralındığı görülmüştür.

It has become a frequently-repeated suggestion that the European Union, in the contemporary international relations, is an actor whose economic weight is undeniable. As much as the welfare produced within the territory of the Union, historical background of its members, too, contributes to this perception. However, before evaluating the weight of the Union on the world scale, one must first turn to the questions of how united it is in itself or under what motivations or factors it emerged and progressed. Is the Union the current state of a conscious and systematically-developed initiative that intended to eventually unite, in peace and welfare, the residents of a war-torn continent in economic, political and social dimensions; or is it a platform that some members shaped or helped progress in order to secure their interests more effectively then they could do on their own: a platform they sometimes utilized, sometimes praised?This thesis suggests that there are more reasons to believe the validity of the second suggestion above and that the Union is, in fact, the eventual state of an endeavor initiated to transform the historical rivalry between France and Germany into a more peaceful form. European integration, for France, has been a useful mean to restrict its eternal rival, Germany, and -where possible- to assume the leading role in Western Europe; while, for Germany, it has been an avenue where the country would be redeemed from the mistakes in its recent past, and regain the status of a respected, equal state. In the following sections of the study, Franco-German influence on both the institutional design and the policy areas of the Union were examined and it was found that French influence, experienced heavily in the early phases of the integration, eroded in time; while Germany, being gradually released from the restricting factors, took over the leading role.