The role of the European Union`s language policy in the construction of European identity
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Avrupa kimliği yıllardır inşa edilmektedir ancak ilk olarak Avrupa Birliği bağlamında 1970lerde öne sürülmüştür. O zamandan beri tekrar tekrar inşa edilmektedir ve hala inşa aşamasındadır. Avrupa kimliği, sosyal olarak inşa edilen, sınırları belirlenmemiş, kesinleşmemiş dinamik bir kimliktir. İnşa süreci birçok anlaşma ve resmi belge içeren tarihsel gelişmeler ile incelenebilir. Bu süreç, ait olma duygusu yaratmak, bilinci arttırmak ve uyum oluşturmak amacıyla programlar, faaliyetler ve sembollerle desteklenmektedir. Her bir genişleme, her ulusal kimliğin Avrupa kimliğini zenginleştirmesi, şekillendirmesi ve değiştirmesi dolayısıyla, Avrupa kimliğinin inşa sürecine katkı sağlamaktadır. Avrupa Birliği 24 resmi dili olan çok dilli bir Birlik'tir. Kuruluşundan itibaren üye devletlerin resmi dilleri, en azından resmi dillerinden bir tanesi, Avrupa Birliği'nin ulusal dili olmuştur. Bu nedenle de Avrupa Birliği'nin dil politikası yıllardır gelişmektedir ve Avrupa kimliğinin inşa sürecinde olduğu gibi Avrupa Birliği'nin dil politikası da programlar, faaliyetler ve projelerle desteklenmektedir. Avrupa Birliği'nin dil politikası çok dilliliği, yazılı ve sözlü çeviriyi içermektedir. Bu politika alanının temel karar vericileri üye devletler olmasına rağmen Avrupa Birliği dil çeşitliliğini ve çok dilliliği desteklemektedir. Bu tez kapsamında, Avrupa Birliği'nin dil politikasının Avrupa kimliğinin oluşumundaki rolü incelenmektedir. Avrupa kimliği ve Avrupa Birliği'nin dil politikası aynı zemin üzerinde bulunmaktadır: Avrupa Birliği'nin 'çeşitlilikte birlik' ilkesi. Ayrıca her ikisi de uyuşmazlık çözümü, sosyal uyum ve entegrasyona hizmet etmektedir. Birbirleriyle ilişki içerisindedirler ve Avrupa kimliğinin, dil kaynakları ile donanmış ajanlar olan bireylerin etkileşimleri ve kurumların sağladığı gelişmelerle sosyal olarak inşa edilmesi dolayısıyla Avrupa Birliği dil politikasının Avrupa kimliğinin inşasında etkisi bulunmaktadır. European identity has been constructed for many years but within the European Union context, it was first introduced in the 1970s. Since then, it has been constructed and reconstructed and it is still under construction. It is a socially constructed identity, which is not defined, not fixed but dynamic. Its construction process can be examined with historical developments which includes treaties and many other official documents. It has been promoted with programmes, actions and symbols which aimed to create a feeling of belonging, raising awareness and sustaining cohesion. Each enlargement contributes to the construction process of European identity as each national identity enriches, shapes and changes it. European identity and the national identities coexist without damaging but complementing each other.European Union is a multilingual Union which has 24 official languages. Since its foundation, the official languages of the member states, at least one of their official languages, are the official languages of the European Union. So the language policy of the European Union has been developed for many years and it has been promoted with many programmes, actions and projects just like the European identity. The European Union's language policy includes multilingualism, translation and interpretation. Even though member states are the main decision-makers in this policy area, the European Union supports and promotes linguistic diversity and multilingualism. In this thesis, it is aimed to examine the role of European Union's language policy in constructing European identity. Both the European identity and the language policy stand on the same ground: `unity in diversity` principle of the European Union. Besides, they both serve to the conflict resolution, social cohesion and integration. They are in relation with one another and the language policy has an effect in the construction of European identity as it is socially constructed with the interactions of individuals as agents equipped with language resources and with the developments sustained by the institutions.
Collections