Avrupa Birliği`nin Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi`ne katılımı ekseninde özerklik

Abstract

Uzun yıllardan beri gündemden düşmeyen bir gaye olarak Avrupa Birliği'nin Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'ne katılımı, ulusüstü bir yapıya sahip olan özgün bir sistemin yalnızca devletlerin taraf olduğu uluslararası bir antlaşma rejimi ve onun yargılama sistemine katılması anlamına geldiğinden, uluslararası hukuk açısından eşine az rastlanır bir adım teşkil etmektedir. Çalışmanın temel problemi, katılımın, Avrupa Birliği hukukunun kendine has özellikleriyle ve özerkliğiyle uyumlu olup olmadığını ortaya koymaya çalışmaktır. Bu meselenin aydınlatılması amacıyla çalışmanın ilk bölümünde katılımın neden gerekli olduğu ve Avrupa Birliği Adalet Divanı'nın Avrupa Birliği hukukunun özerkliğinin teorik bel kemiğini oluşturan içtihatları ile birlikte taslak katılım antlaşmasına kadar olan süreç ele alınmaktadır. İkinci bölümde taslak katılım antlaşması, bu antlaşmanın getirdikleri ve Avrupa Birliği hukukunun özerkliği ilkesiyle uyumu ele alınmaktadır. Üçüncü bölümde Avrupa Birliği Adalet Divanı'nın katılıma ilişkin 2/13 sayılı mütalaası ve katılımın 2/13 sayılı mütalaayı takiben özerklik kavramıyla uyumlaştırılarak nasıl gerçekleşeceğine dair olası çözüm yolları incelenmektedir. Tartışmalar ışığında ortaya çıkan genel sonuç, Avrupa Birliği için insan hakları alanında atılacak en önemli adım olan katılımın gerçekleştirilebilmesi için hukuksal bir çözüm yolu bulunmasının elzem olduğudur. Bu ortak kanıdan hareketle bu çalışmada katılımla özerkliğin uyumlaştırılabileceği iddia edilmektedir.

European Union accession to the European Convention on Human Rights, an objective that has been on the agenda for many years, serves as a unique step in terms of international law, since it means that a peculiar system with a supranational structure being a part of an international treaty regime in which only states are parties and its judicial system. The main aim of the study is to find out whether accession is compatible with the specific features and autonomy of European Union law. In order to clarify this issue, the first chapter of the study discusses why accession is necessary and tackles the case law of the Court of Justice of the European Union, which forms the theoretical backbone of the autonomy of European Union law and the process up to the draft accession agreement. The second chapter review the draft accession agreement, its implications and its compliance with the principle of autonomy of European Union law. In the third chapter, examines the Opinion 2/13 on accession of the Court of Justice of the European Union and the possible solutions to how accession can be achieved by harmonizing with the concept of autonomy following Opinion 2/13.The general conclusion in the light of the discussions is that it is essential to find a legal solution in order to realize the most important step in the field of human rights for the European Union. Based on this common opinion, this study claims that autonomy can be harmonized with accession.