İlköğretim birinci kademe öğrencilerinin empati becerileri ile anne-baba tutumları arasındaki ilşiki

Abstract

Bu araştırmada ilköğretim birinci kademe öğrencilerinin empati beceri düzeyleriyle anne-baba tutumları arasındaki ilişki, anne-babanın yaşları, eğitim seviyeleri, gelir düzeyleri, boşanmış olup olmadıkları değişkenleriyle; öğrencilerin cinsiyeti, sınıf düzeyleri, okul öncesi eğitim alıp almadıkları ve kardeş sayıları değişkenlerine göre incelenmiştir. Araştırmanın evrenini İstanbul ili Anadolu Yakası ilköğretim birinci kademe öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini 2009-2010 eğitim-öğretim yılında İstanbul ili Anadolu Yakası Kadıköy, Maltepe ve Sultanbeyli ilçelerindeki 9 ilköğretim okulunda öğrenim gören 4. ve 5. sınıf öğrencilerinden toplam 360 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada Kişisel Bilgi Formu, Çocuklar İçin Empati Ölçeği (Bryant, 1982), Anne-Baba Tutum Ölçeği (Lamborn, 1991) kullanılmıştır.Araştırmada tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ile Pearson Çarpım Moment Korelasyon analizi teknikleri kullanılmış olup veriler bilgisayar ortamında analiz edilmiştir.Ulaşılan sonuçlara göre öğrencilerin empati beceri düzeylerinde öğrencilerin yaşlarına ve sınıf düzeylerine göre anlamlı bir farklılaşma görülmemiştir. Kız öğrencilerin empati beceri düzeylerinin erkek öğrencilerden daha yüksek olduğu görülmüştür. Öğrencilerin empati beceri düzeyleri ile kardeş sayıları arasında anlamlı ve (kardeş sayısındaki artış) pozitif yönde bir ilişki olduğu görülmüştür. Öğrencilerin kaçıncı çocuk olduklarının, empati beceri düzeyinde anlamlı bir farklılaşma doğurmuştur. Anaokuluna gidenlerin-gitmeyenlerin empati beceri düzeylerinin anlamlı bir farklılık gösterdiği, bu farkın anaokuluna gidenlerin lehine olduğu bulunmuştur. Öğrencilerin empati beceri düzeylerinde, anne-baba eğitim durumları daha yüksek olanların; anne-babalarının yaşlarının daha yüksek olanların, anne-babaları birlikte olanların ve aile gelir düzeyi yüksek olanların lehine anlamlı bir farklılaşma görülmüştür. Anne-babasından kabul/ilgi görme düzeyi ile anne-baba tarafından sağlanan psikolojik özerklik düzeyi arasında pozitif; anne-babanın otoriter olma düzeyi arasında ise negatif yönde bir ilişki olduğu bulunmuştur.

The relation between the empathy skill levels of first degree primary school students with their parents? attitude was inspected considering the variants of their parents? age, education, income and marital status, the students? sex, class level, being pre-school educated or not and siblings? number. 1st degree primary school students in Anatolian site of Istanbul. There were 360 samples of 4th and 5th class primary school students in 9 schools in Kadıköy, Maltepe and Sultanbeyli on the Anatolian site in 2009-2010 academic year.Personal Information Form, Empathy Scale for Children (Bryant, 1982), Parents Attitude Scale (Lamborn, 1991). Single-sided variant analysis (ANOVA), Pearson Multiplier Moment Correlation techniques. The data were analysed using computer.No meaningful difference between the empathy skills of the students in terms of their ages and class levels. Girls? empathy level was higher than that of boys. A meaningful positive relation between the students? empathy skills with the siblings? number. On what succession the students were has a meaningful effect on the level of their empathy skills. The empathy skills of those who went to nursery were meaningfully higher than those who didn?t. A meaningful positive increase in the empathy skills of those whose parents were more educated, older, living together and whose level of income were higher. A positive relation between the level of parents? acceptance/attention and the parents? psychological support whereas there is a negative relation between the authority levels of parents.