Boşanmış annelerin ve çocuklarının boşanma sürecine ilişkin yaşantıları

Abstract

Bu araştırmanın amacı, boşanmış annelerin ve çocuklarının boşanma sürecine ilişkin yaşantılarını incelemektir. Bu amaçla, en az 1 yıl önce boşanmış ve çocuklarının velayetine sahip olan 10 anne ve onların yaşları 10 ile 13 arasında değişen ortaokul öğrencisi 10 çocuğu ile yarı yapılandırılmış görüşme soruları ile yüz yüze görüşmeler yapılmıştır. Araştırma grubu, kolay ulaşılabilir durum örneklemesi yöntemi kullanılarak seçilmiştir. Elde edilen veriler içerik analizi ile analiz edilmiştir. Bu analizler sonucu elde edilen bulgular, annelerden elde edilen bulgular ve çocuklardan elde edilen bulgular olarak iki grup altında, temalara ve alt temalara ayrılarak ortaya konmuştur. Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara göre, boşanmış anneler boşanmayı son çare olarak görmekte ve yıllar süren bir çaba sonrasında boşanma kararı almaktadır. Boşanma sürecinde anneler en çok ekonomik, duygusal, düzen değişikliğine ilişkin güçlükler yaşadıklarını belirtmiştir. Boşanma sürecinin olumlu katkılarını ise, rahatlama/özgürlük hissi, kişisel anlamda gelişme ve olumsuzluklardan kaçınma şeklinde belirtmiştir. Boşanmış annelerin çoğunluğu % 60'ı boşanma kararını çocukları ile paylaşmadıklarını söylemiştir. Boşanma süreci ile başetmede, kendi ailelerinden ve çocuklarından destek aldıklarını belirten anneler, çalışma hayatının da bu süreci başarılı aşmalarında etkili olduğunu söylemişlerdir. Boşanma sonrasında annelerin yeniden evliliğe çocuklarının istememelerinden ve kendilerini hazır hissetmemelerinden dolayı sıcak bakmadıkları görülmüştür. Boşanma sürecinde çocukların çoğunluğu, boşanma sürecine ilişkin sorularının anne ve babaları tarafından yeterince yanıtlanmadığını belirtmişlerdir. Bu eksik paylaşımların, çocuklarda öfke, üzüntü, utanç ve kopuk anılara neden olduğu görülmüştür. Bunun yanı sıra, çocukların boşanma ile birlikte babaları ile olan ilişkilerinin koptuğu ve çocukların sadece boşanma ile değil, babalarının yokluğu ile başetmek zorunda kaldıkları ortaya konmuştur. Boşanmanın anneler için olan olumlu katkıları, çocuklarda görülmemektedir. Çocukların çoğunluğu, anne ve babasının tekrar bir araya gelmesini istemektedir. Ayrıca, hem boşanmış anneler hem çocukları boşanma sürecine ilişkin birbirlerinin bazı yaşantılarını bilmemekte ve bu durum sıkıntılara yol açabilmektedir. Boşanmış annelerin çocuklarının bazı ihtiyaçlarının farkında olmaması ve çocuğuna nasıl yaklaşması gerektiğini bilmemesi bu sıkıntılardan başlıcalarıdır.

The purpose of this research is to examine the experiences of divorced mothers and their children. Semi-structured, face-to-face interviews were implemented to 10 mothers who have been divorced for at least 1 year and have their children's custody and their 10 10-to13-year-old children who are secondary school students. The research group has been selected by the means of convenience sampling technique. Content analysis was used to analyze the data. The findings of the analyses were grouped into themes and sub-themes under the headings of mother findings and children findings. Findings demonstrated that divorced mothers consider divorce as the last solution and decided on divorce after years of struggle not to divorce. Mothers expressed that they had experienced mostly financial, psychological difficulties and difficulties in terms of order change such as moving. Despite the challenges, they also explained the positive aspects of divorce such as the feelings of relief/freedom and avoiding from the adverse impact of conflict before the divorce. They stated they received support from their own parents and children and working life in order to cope with divorce process. Mother did not see remarriage favorably due to their children's reluctance and not feeling ready for a new relationship. 60 % of the mothers told that they didn't share the divorce decision with their children. They stated they received support from their own parents and children and working life in order to cope with divorce process. Mothers did not see remarriage favorably due to their childrens' reluctance and not feeling ready for a new relationship. Children indicated that their questions about divorce process were not answered sufficiently by their parents. These inadequate explanations led to anger, grief, shame and fragmentary memories. Furthermore, the children's relationship with their fathers worsened and childen had to cope not only with divorce process but also with loss of their fathers. The positive aspects of divorce process did not apply to childrens' experiences. most of the children wish for their parents' reconciliation. In addition, divorced mothers and their children did notknow some aspects of the divorce process in each others' lives and it led to some problems. The divorced mothers' lack of knowledge about their childrens' needs and not knowing how to approach their children were found to be main problems.