Ulusal ve uluslararası belgelerde mülkiyet hakkının felsefi temelli eleştirisi

Abstract

Mülkiyet hakkı hem ulusal hem uluslararası belgelerde hak olarak gözükmektedir. Mülkiyet anayasalarda hak ve ödevler içinde yer alarak bir yurttaşlık hakkını işaret etmekte, uluslararası insan hakları belgelerinde ise temel bir hak olarak kabul edilmektedir. Bir disiplin olarak insan hakları, temel hakları korumanın önemine işaret etmektedir. Mülkiyetle ilgili eski ve yeni bütün anlayışlar, mülkiyet hakkının zaman içinde değişimine neden olmuştur. Bu değişim göz önüne alındığında, felsefi ve etik bir problem olarak karşımıza çıkan mülkiyet hakkı, temel bir hak olmaktan uzaktır.Uluslararası belgeler ve anayasalar insan haklarının felsefi ve etik bilgisiyle incelendiğinde, mülkiyetin temel insan hakları içerisinde yer almaması gerektiği sonucuna varılmıştır.

The right to property has been set as a right, in both national an dinternational documents. Inconstitution sproperty has taken its place for right and obligation sand it indicate the civil right, while in international human rights documents it is accepted as a basic right. As a discipline, human rights are indicating the importance of protecting basic human rights. All old and new understandings of property have caused the change of the right to property. Taking this change into consideration, the right to property which has emerged as a philosophical and ethical problem, is for from being a fundamental right. When international documents and constitutions are examined by philosophical and ethical knowledge of human rights, it has been concluded that property should not be included in fundamental human rights.