Huzurevinde kalan yaşlılarda yalnızlık algısının ve yaşam kalitesinin bazı değişkenlere göre incelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı yaşlı bireylerin yalnızlık algılarının yaşam kaliteleriyle arasındaki ilişkiyi incelemektir. Ayrıca; huzurevindeki bireylerin Yaşlılar için Yaşam Kalitesi Ölçeği ve Yaşlılar için Yalnızlık Ölçeğinden (YİYÖ) aldıkları puanların bazı demografik özelliklere göre (cinsiyet, yaş, medeni durum, eğitim seviyesi, var ise çocuk sayısı, kurumda kaldığı süre, kurumdan memnuniyet düzeyi) farklılaşma durumları incelenmiştir. Araştırmanın örneklemi İstanbul Büyükşehir Belediyesi Darülaceze Müdürlüğü adlı huzurevindeki 69 kadın 127 erkek olmak üzere toplamda 198 yaşlı bireydir. Katılımcıların demografik bilgilerini öğrenmek için kişisel bilgi formu, yalnızlık skorlarını öğrenmek için Yaşlılar için Yalnızlık Ölçeği (YİYÖ), yaşam kalitesini skorlarını öğrenmek için Yaşlılar için Yaşam Kalitesi Ölçeği uygulanmıştır. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Verilerin toplanmasının ardından SPSS Statistics paket programına girilmiş ve analizler yapılmıştır. Araştırmada yalnızlık ve yaşam kalitesi arasında ilişki olup olmadığını belirlemek için Pearson Korelasyon analizi kullanılmıştır. Demografik özelliklerle ilgili analizler yapılırken cinsiyet değişkeni için t testi, yaş ve kurumda kalınan süre için ANOVA kullanılmıştır. Geriye kalan diğer bütün demografik değişkenler için ise Kruskall Wallis-H testi kullanılmıştır.Araştırmadan elde edilen bulgular incelendiğinde; yaşlıların yalnızlık düzeyleri ile yaşam kaliteleri arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Ayrıca yaşlılarda yalnızlık ile eğitim durumu ve yaşam kalitesi ile eğitim durumu arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Huzurevinde yaşamını sürdüren yaşlı bireylerin yaşam kaliteleri ile kurumdan memnuniyetleri arasında anlamlı bir ilişki görülmüş, lise eğitim seviyesine sahip yaşlı bireylerin diğerlerine göre daha yüksek yaşam kalitesine sahip olduğu belirlenmiştir. Elde edilen bulgular yorumlanmış ve bazı tavsiyelerde bulunulmuştur.Anahtar Sözcükler: Yaşam kalitesi, Yalnızlık algısı, Yaşlı, Huzurevi.

The purpose of this study is to analyze the connection between the perception of loneliness and quality of life of old people. Morever, the scores that the old people got from the Quality of Life Scale and Loneliness Scale for Elderly were analyzed based on some demographic characteristics such as gender, age, marital status, level of education, children (if any), the length of stay in retirement home, the satisfaction from the retirement home etc..The sample of the study was performed in a retirement home (İstanbul Büyükşehir Belediyesi Darülaceze Müdürlüğü) with 69 female and 127 male persons. The demographic data of the participants was obtained from the Personal Information Form, where Loneliness Scale for Elderly for the Loneliness score and Quality of Life Scale for Elder People for the life quality score.Scanning method was used in the study. Collected inputs were entered into the SPSS Statistics 20 program and the analyses were performed. Pearson Correlation Analysis was used to find out if there is a connection between loneliness and the quality of life. While working on the demographic analyses t-test was used for the gender variable and ANOVA was used for the age and the length loneliness scale for elderly of the stay in the retirement home. For the rest of the demographic variables, Kruskall Wallis-H test was applied.As a result of the analyses; a meaningful negative connection was found out between the level of loneliness and quality of life. A distinct connection was noticed between the loneliness score and the level of education. On top of this, an important relation was found out between quality of life score and the level of education as the old people who graduated from a high school have the highest quality of life. All the findings obtained from these studies were paraphrased and some advices were given.Keywords: Loneliness, Life Quality, Elders, Nursing home.