Eko-verimlilik uygulamalarının sürdürülebilir kalkınmaya etkileri: Türkiye örneği

Abstract

Sanayi Devrimi'nden bu yana insanoğlu ile çevre kesintisiz bir şekilde birbirine bağlı olmuş ve insan faaliyetlerinin çevresel etkileri olağanüstü biçimde artmıştır. Çevrenin korunması için, doğru ve etkin değerlendirilmesine gereksinim duyulmuştur. Böylece günümüzün popüler kavramı eko-verimlilik (temiz üretim) ortaya çıkmıştır. Temiz üretim 1990'lı yıllardan bu yana pek çok ülkenin gündeminde yer almıştır. Bu alanda bilinç yaratma, kapasite oluşturma, ortaklıklar kurma ve bilgi paylaşım ağlarının yaratılması, finansal me¬kanizmaların oluşturulması ve gerekli politika reformlarının yapılması faaliyetleri gerçekleştirilmiştir. Türkiye'de ise kavram yeni olduğu için işletmeler ekonomik ve çevresel sorunlara çözüm bulma konusuna henüz intibak etmeye başlamıştır. Çalışmada daha az kaynak kullanarak, daha fazla çıktı elde etmeyi mümkün kılan, eko-verimlilik kavramı irdelenmiştir. Buna bağlı olarak hayata geçirilen ve hem çevresel, hem de ekonomik olarak başarılı şekilde sonuçlanan örnek uygulamalar ışığında, eko-verimlilik uygulamalarının sürdürülebilir kalkınmaya olan katkıları ortaya konulmaya çalışılmıştır.

Since the Industrial Revolution, human beings with the environment have always been interconnected and the environmental impacts of human activities have increased dramatically. For the protection of the environment, it was necessary to evaluate it correctly and effectively. Thus, today's popular concept is eco-efficiency (clean production) has emerged. Clean production has been on the agenda of many countries since the 1990s. In this purview, the creation of awareness, capacity building, partnerships and creation of information sharing networks, the creation of financial schemes and necessary policy reforms have been carried out. In Turkey, a new concept for businesses that have begun to adapt to the issues yet to find solutions to economic and environmental problems. The concept of eco-efficiency, which makes it possible to obtain more output by using less resources in the study, has been examined. In this respect, it has been tried to show the contribution of eco-efficiency practices to the sustainable development in the light of exemplary practices which have been passed on and which have been successful both in environmental and economical way.