Beş mm`den az alveol kemik yüksekliğinde sinüs tabanı yükseltilmesi ile eş zamanlı yerleştirilen implant başarısının değerlendirilmesi

Abstract

Sinüs tabanı greftlenmesi ile eş zamanlı implant uygulamasındaki klasik öğreti, residüel kemik yüksekliği 5 mm'den az ise önce sinüs tabanı graftlenmesi, greftin remodelasyonu tamamlandıktan sonra implant uygulaması yapılmasıdır. Ancak gelişen yüzey özellikleri ve klinik gereksinimler doğrultusunda klinisyenler 5mm'den az residüel kemik varlığında da sinüs tabanı yükseltilmesi ile eş zamanlı implant uygulamasını tercih etmektedirler. KlinikolarakPrimer stabilizasyonun ve osseointegrasyonunölçülebileceği tekaracın ise Osstell?adlı RezonansFrekansAnaliz(RFA)cihazıolduğuileri sürülmektedir.Yapılan bu çalışmada asıl hedef; 5 mm'den az residüel kemik varlığında sinüs tabanı yükseltilmesi ile eş zamanlı uygulanan implantların primer stabilizasyonu ve iyileşme dönemindeki stabilizasyonlarınının ölçülmesi ve bu değerlerin 5 mm'den fazla residüel kemik yüksekliğinde sinüs tabanı yükseltilmesi ile eş zamanlı yerleştirilen implantlar ile karşılaştırmaktır.Bu çalışmada yaşları ort. 52,8±9,6 (34-74) olan 11 kadın ve 17 erkek hastada uygulanan deney ve kontrol gruplarında 20'şer olmak üzere toplam 40 implanttan, cerrahi sırasında, 21. günde ve 60. günde RFA yöntemi le ölçümler yapılmış ve ort. 8,5 ay (6-10) implantlar takip edilmiştir.Takip süresi boyunca hiç implant kaybedilmiştir. Deney grubunda yapılan RFA ölçümlerinde elde edilen ort. ISQ değerleri T0: 55,0±6,2 T1: 48,7±9,1 T2 : 70,7±2,7 iken kontrol grubunda T0: 63,1±7,7 T1: 58,9±8,3 T2 : 73,1±3,2olaeak ölçülmüştür. Başlangıç RFA değerleri istatistiksel olarak anlamlı derecede kontrol grubunda yüksek iken 60. günde tüm implantların RFA değerleri protetik üst yapıların yapılmasına olanak sağlayacak kadar yüksekti.

The aim of this investigation is to determine the primary stabilization and stabilization throughout the healing time for sinus floor augmentation with a 1-step lateral approach where the residual bone height < 5 mm and to compare it for sinus floor augmentation with a a-step lateral approach where the residual bone height is ? 5 mm. Forty implants were inserted to 28 patients atrophic maxilla immediately after sinus floor elevation. Sinus floor elevation was performed with a lateral approach. Panoramic radiographs were taken prior to surgery and 10 months after surgery. The implants are divided to 2 groups according to the residual bone height. Control group was consisted of patients with residual bone height ? 5 mm and the experimental group < 5mm. All the implants were inserted simultaneously with the sinus floor elevation and the primary stabilization was recorded with Ostell ISQ? at the days 0, 21th and 60th day. The mean residual bone height was 2,5 mm (range 1-4,5) in the experimental group and 6 mm (range 5-8) in the control group. At the follow up one year following insertion all implants were stable. The mean ISQ values at the 60th day after insertion was 70,7±2,7 at the experimental and 73,1±3,2 at the control group. There was no statistically significant difference between the ISQ values at the post op 60th day (p=0,024), and all the implants in both groups were stable at the time of abutment placement.