Yetişkin ve yaşlı bireylerde sarkopenik obezite durumunun saptanması ve tanı yöntemlerinin karşılaştırılması
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu araştırma, yetişkin ve yaşlı bireylerde sarkopenik obezite durumunun saptanması ve tanı yöntemlerinin karşılaştırılması amacı ile planlanıp uygulanmıştır. Araştırma, Eylül 2015-Temmuz 2016 tarihleri arasında, Ankara ili sınırları içinde yaşayan 40 yaş ve üzeri 423 bireyle yapılmıştır. Katılımcıların yaş ortalaması 55.1±9.90 (40-88) yıl olarak saptanmıştır. Sarkopeni tanısı için European Working Group on Sarcopeni in Older People (EWGSOP)„ın 2010 yılında yayınladığı raporda önerilen sarkopeni tanı kriterleri kullanılmıştır. Bu kriterlere göre 423 kişiden yalnızca bir kişi sarkopeni tanısı almıştır. Obezite tanısı için Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ)‟nün kesim noktası olarak belirlediği 30 kg/m2 ve üzeri Beden Kütle İndeksi (BKİ) değeri kullanılmıştır. Tüm katılımcıların %39.4‟ü (167) obez olarak saptanmasına karşın obezler içinde sarkopeni tanısı alan bulunmamaktadır. Bu nedenle bu araştırmanın sonucunda sarkopenik obez tanısı alan hiç kimse olmamıştır. Araştırmanın başlangıcında sarkopenik obezite tanısında kullanılan Dual Enerji X Ray Absorbsiyometre (DEXA) ile Bioimpedans Analizi (BİA)‟nın karşılaştırılması amaçlanmıştır ancak sarkopenik obez tanısı alan katılımcı olmaması nedeniyle bu karşılaştırma yapılamamıştır. Sarkopenik obez katılımcı olmaması nedeniyle katılımcılar obezite ve kas gücü durumlarına göre 4 gruba ayrılmıştır ve bu gruplar arasında karşılaştırılmalı analizler yapılmıştır. Bu gruplar, obez olmayan kas gücü yeterli olanlar, obez olmayan kas gücü yetersiz olanlar, obez kas gücü yeterli olanlar, obez ve kas gücü yetersiz olanlardır. Katılımcıların %46.6‟sı obez olmayan kas gücü yeterli, %13.9‟u obez olmayan kas gücü yetersiz, %27.2‟si obez kas gücü yeterli, %12.3‟ü ise obez ve kas gücü yetersiz olarak saptanmıştır. Bu sınıflamaya göre hem obez hem de kas gücü yetersizlerin %36.4‟ünün yürüme hızı yetersizdir. Obezite ve kas gücü ile yürüme hızı arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur (p<0.05). Vücut yağ kütlesi yüzdesi ortalaması hem obez olup hem de kas gücü yetersiz olan grupta %40.1±3.49 iken obez olmayan kas gücü yeterli grupta %29.9±5.58‟dir (p<0.05). Obez olmayan ve kas gücü yeterli olan grupta enerji alımı ortalaması 1740.0±515.67 kkal iken obez veviikas gücü yetersiz olan grupta 1581.2±457.94 kkal‟dir. Obez ve kas gücü yetersiz olan grupta karbonhidrat, protein ve yağ alımı yüzdesi ortalaması sırasıyla 36.7±10.66, 15.4±21.0, 47.7±10.22 iken obez olmayan ve kas gücü yeterli olanlarda sırasıyla 36.9±8.61, 15.3±2.24, 47.0±8.14‟dir (p>0.05). Bireylerin enerji, toplam yağ, doymuş yağ asidi alımları ile obezite ve kas gücü grupları arasında istatsitiksel açıdan anlamlı bir ilişki saptanmıştır (p<0.05). Kas gücü ve kas kütlesi ile enerji (kkal), karbonhidrat (g), protein (g), toplam yağ (g), doymuş yağ asidi (%), tekli doymamış yağ asidi (%), kolestrol (mg) ve posa (g) tüketimleri arasında pozitif yönlü ve istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Sonuç olarak, araştırma grubunda EWGSOP ve DSÖ kriterlerine göre sarkopenik obez saptanmamıştır fakat sarkopeni kriterlerinden biri olan kas gücüne göre yapılan sınıflamada bireylerin %12.3‟ünde obezite ve kas gücü yetersizliği saptanmıştır. Bu konuda yapılan araştırmaların arttırlması, sarkopenik obezite tanı kriterlerinin uluslararası karşılaştırmalar yapılabilecek şekilde belirlenmesi ve başta beslenme tedavisi olmak üzere tedavi protokollerinin oluşturulması gerekmektedir. The aim of the present study was to evaluate the sarcopenic obesity and to compare diagnostic methods in adults and elderly. The study had been made between 2015 September and 2016 July with 423 individuals aged 40 years and over living in the Ankara. The age average of the participants was 55.1±9.90 (40-88) years. The sarcopenia diagnosis was based on the diagnostic criteria for sarcopenia, which was published in the European Working Group on Sarcopenia in Older People (EWGSOP) in 2010. According to this, only one person had been specified as sarcopenic among the 423 people. For the diagnosis of obesity, the Body Mass Index (BMI) value of over 30 kg/m2 determined by the World Health Organization (WHO) as the cut-off point was used. Although 39.4% (137) of total population (423 people) has specified as obese, none of them is sarcopenic. For that reason, no sarcopenic obese was found, as a result of this study. At the beginning of the study, it was aimed to compare the Dual Energy X Ray Absorptiometer (DEXA) and Bioimpedance Analysis (BIA) used in the diagnosis of sarcopenic obesity, but this comparison was not possible because of the lack of participation in sarcopenic obesity. Because of the lack of sarcopenic obese participants, participants were divided into 4 groups according to obesity and muscle strength status, and comparative analyzes were made among these groups. These groups were non-obese adequate muscle strength, non-obese inadequate muscle strength, obese adequate muscle strength, obese and inadequate muscle strength. The people in the study was found 46.6% non-obese and adequate muscle strength, 13.9% non-obese and inadequate muscle strength, 27.2% obese and adequate muscle strength, 12.3% obese and inadequate muscle strength. According to this classification, 36.4% of the people inadequate walking speed were both obese and muscle strength inadequate. It is found a significant corelation between walking speed and obesity and muscle strength (p<0.05). The percentage of body fat mass was 40.1±3.49% in the group which was both obese and inadequateixmuscle strength. The mean energy intake was 1740.0 ± 515.67 kcal in the non-obese and muscular strength group, and 1581.2 ± 457.94 kcal in the obese and inadequate muscle strength group. The mean percentage of carbohydrate, protein and fat intake was 36.7±10.66, 15.4±21.0, 47.7±10.22 respectively, in the group with in the obese and inadequate muscle strength. There was statistically significant correlation between energy, total fat, saturated fatty acid intake and obesity and muscle strength groups of individuals (p <0.05). Between muscle strength, muscle mass and consumption of energy (kcal), carbohydrate (g), protein (g), total fat (g), saturated fatty acid (%), monounsaturated fatty acid (%), cholesterol) was positively and statistically significant. In conclusion, it was not determined sarcopenic obese in the study population depending on EWGSOP and WHO criteria, but it was determined that 12.3 % of the people is obese and muscle strength is inadequate in terms of the classification depending on muscle strength, which is one of the criteria of sarcopenia. It is necessary to increase the number of studies conducted in this area, to determine the criteria for diagnosis of sarcopenic obesity to make international comparisons and to define the treatment protocols, especially nutritional therapy.
Collections