Deneysel kemik tümörleri ve transplantasyon sonuçları
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
- 45 - - ÖZ E T - İnsanlarda kemik tümörlerinin çok çeşitli ve yanıltıcı biçimlerde karşımıza çıkabilmeleri nedeniyle, koyduğumuz ta nılarda yanılma payımızın ne olabileceğini anlamak için 15 8 tane Wistar tipi albino sıçan kullanılarak bu çalışma yapıl dı. Amacımız değişik yerlerde büyüterek ve birçok kez trans- plante ederek, tümörün lokal izasyona ve ayrı büyüme dönemle rine göre gösterebileceği morfolojik ve biolojik değişiklik leri görmekti. İlk olarak, primer tümörü elde etmek için 20 hayvanlık bir grupta tibia dişçi turu ile delinerek, kemik iliği içine metilkolantren kristali koyuldu. Bu gruptan elde edilen kemik kaynaklı beş tümörden üç tanesi transplante edildi; bunlardan biri üç, öteki iki ve sonuncusu altı jenerasyon ilerletilerek toplam 55 tane transplantasyon tümörü elde edilmiş oldu. Bu tümörlerden üç tanesi deri altı, 47!si periton, beşi de beyin transplantasyonlarından gelişmişti. Bunların parafin kesitleri, H + E, Van-Gieson, Modifiye Masson, P.A.S., Gomori'nin retikulum boyası, Sudan III ve Heidenhain boyaları yapılarak incelendi. Sonuçta tümörlerin genel anlamda bir fusiform hücreli sarkom olduğu, bazılarında az kollagen, genellikle bol P.A.S. (+ ) madde ve retikulin lifleri bulunduğu görüldü. Yağa ancak degenerasyon bölgele rinde rastlandı; ayrıca bir grubun primer tümöründe ve bazı jenerasyonlarında hücre sitoplazmalarında enine çizgiler bu lundu ve bu bulgu elektron mikroskobu çalışmalarıyla da des teklendi. Tümör hücreleri bir yandan doku kültürüne ekilerek üretildi ve çok sayıda pasajlar geçirdikleri halde daha başka bir bulgu vermediler. Bu hücrelerin 12. pasajı sonunda elde edilen doku kültürü parçaları on hayvanın beynine transplante edildi ve daha önce de bildirildiği gibi bunlarda 5 tane tü mör gelişti.46 - Yapılan incelemeler sonucu tümörlerin histolojik tanı sı olarak A ve B grupları için diferans iasyonu düşük fibro- sarkom, C grubu için rabdomyosarkom olasılıklarının en geçer li olabilecekleri düşünüldü. Tümörlerde transplantasyonlara bağlı olarak bazı özel likler dikkati çekti, örneğin tümör tutma oranının cinsle, yaşla, mevsimle, lokalizasyonla ve jenerasyonlarla ilgili ol duğu görüldü. Bunların istatistik analizine gidildiğinde er kek deney hayvanlarında tümör tutma oranındaki yüksekliğin rastlantıya bağlı olduğu fakat beş aylık hayvanlarda diğer yaş lardak inden, yaz transplantasyonlarında kış transplantas yonlarından, periton ve beyinde derialtmdan daha yüksek tü mör tutma oranı bulunuşunun istatistik bakımdan anlamlı oldu ğu ortaya çıktı. Jenerasyonlarla olan ilişki ise tümörün vi rulans ınııi jenerasyon sayısı ile birlikte artması biçimindey di. Jenerasyonlara göre tümör tutma oranını gösteren eğri 3. jenerasyonda tepe noktasına ulaştı; bundan sonrakilerde düşmüş gibi görünmekle birlikte bu durum gerçek bir virulans azalışı olarak kabul edilmedi. Virulans artışı ile birlikte tümörler de oluşan beslenme bozukluğu, yaşamla bağdaşmayan mutasyonlar ya da antijenisite yükselişi sonucunda tümörlerin hızla nek- rozlaşması ve bu yüzden elde edilen sağlam tümör dokusunun, dolayısıyle de transplantasyon yapılan hayvan sayısının azal ması ile ilgili olarak yorumlandı. Sonuç olarak bu deneyde, kemikten diferans iasyonu çok düşük olan ve gittikçe daha da düşen tümörler çıkabileceği, bunların patolojik tanı yönünden büyük güçlükler yaratıp bizi tümörün kaynağı bakımından büyük ölçüde yanıltabileceği gös terilmiş oldu. Bu sonuçların, yakın zamanda yaygınlaşan- ve kemik tümörlerinin tanısında klinik, radyoloji ve patoloji işbirliğini öneren düşünceyi desteklediği kanısına varıldı.- ı+7 - -KAYNAKLAR- 1. ANDERSON, V?. A. D. : Pathology, Cilt II., Mosby, st^Louis, 19 71. 2. ARKHİPOV, G.N.: Induction of cancer by 20 methylcholen- threne in different regions of the rat stomach. (Abst.) Exc.Med., 24: 579, 19 71. 3. ARKIN, H. ve C0LT0N, R. R. : An Outline of Statistical Met hods, 4. baskı, Barnes and Noble,* New York, 1939. 4. AYKAN, T.B.: Tümörlerin Genel Patalojisi, ders teksirleri, Istanbul, 19 71. 5. CHAN, W.C. ve ark.: Experimental giant cell granulomas in jaws of albino rats. J. Periodontol., 44: 511- 518, 1973. 6. DEGRE, M. ve ELGJO, K. : Me thylcholenthrene induced mouse skin carcinogenesis modified by treatment with poliinosin ic: policy tidylic acid (Poly, I: C), (Abst. ) Exc.Med., 26: 23, 1972. 7. DİAMAND0P0UL0S, G.T.: Neoplastic transformation in vivo and in vitro of regenerating hamster hepatic cells by oncogenic DNA Simian virus 40. J. Natl. Cancer Inst., 52: 139-145, 1974. 8. DİAMAND0P0UL0S, G. T. : Leukemia, Lymphoma and osteosarcoma induced in the Syrian Golden Hamster by Simian Virus 40 (SV 40). Science, 176: 173-175, 1972. 9. DUTRA, F.R. ve LARGENT, E.J.: Osteosarcoma induced by beryllium oxide. Amer. J. Pathol,, 26: 197-202, 1950.
Collections