Vücut pletismografi ile ölçülen hava yolları kronik bronkopnomopatilerde obstroktif kompanentin değerlendirilmesi bakımından önemi

Abstract

Ö Z E T Çalışmamız, diffüz obstrüktif akciğer hastalığı olan 21 olguyu kapsamaktadır. Hava yolu direnci ölçümünde spirometrik test ve akım volüm eğrisi yapılmış, hava yolu direnciyle akım hızlarının ilişkisi araştırılmış ve grafiklerle gösterilmiştir. Fakat spirometreden elde edilen 1`PEV, MMPR değerleri ile akım volüm eğrisinden bulduğumuz PV, % 75 V max, %50V max, % 25V max değerleri hava yolu direnciyle ilişkili olmakla beraber kesin bir sonuç vermediğinden hava yolu direnci vücût pletismografı kullanılarak ölçülmüştür, Bronşial astma ve kronik bronşit' te hava yolu direnci tedavi sonucu anlamlı bir düzelme göstermiş, amfi- semli hastalarda hava yolu direncinin tedavi sonucu düzelmediği, vital kapasite ve akım hızlarının düştüğü görülmüştür.

57 - ZUSAMMENSETZUNG Unsere Arbeit enthâlt 21 Patienten mit diffuser obstruktiver Lungenkrankenheit urn den Atemwegswiderstand zu messen, warden Fluss-VolumeT-Diagranane und spiromet- rischen Teste durch geführt, und die Beziehungen zwischen dern Atemwegswicerstand und der Strömung und dem Volumen untersucht und graphisch dargostellt worden. Die mittels Spirographs gewonnene Messwerte, 1` FEV und MMFRs und die mitte Is Fluss-Volumen-Diagramme gewonnene Messwerte, Pt7, % 75 t max.,, % 50 f max, und % 25 V max., stehen mit dem Atenrwegswiderstand in Be~ ziehung, aber der Atemwegswiderstand kann mittels einer Körperplethysmographie entscheidend gemessen warden. Der Atemvegswiderstand bei den Patienten mit Astraa bronchiale una chronischer Bronchitis verbesserte sich nach der Therapie bedeutungsvoll, aber bei den Patienten mit Emphysem ist diese Verbesserung nicht beobachtet worden. Bei den letzleren ist auch eine Verminderung der Vitalkapazitât ur.d der Stromstârke festgestel.lt worden.