Servikal spondilotik miyelopati olgularında instabilitenin etkisi

Abstract

56 ÖZET Servikal Spondilotik Miyelopati tanısı konulan yirmiiki denekte, ser- vikal instabilitenin varlığını ve etkisini inceledik. Deneklerin ayrıntılı fizik muayenesi yapıldı, nörolojik muyanesinde üst motor nöron belirtisi bulunan lar seçildi. Radyolojik incelemede, statik dört yönlü servikal vertebra grafileri ve Fonksiyonel Radyolojik incelemede aktif hiperfleksiyonda ve hiperekstansi- yonda lateral servikal grafiler incelendi. Spinal kanal anteroposterior çapının 13 mm'nin altında olduğu ondört denekte spinal kanal darlığı saptandı. İki komşu omur arasındaki transvers displasmanın 3,5 mm veya üstünde olduğu üç denekte klinik instabilite (% 13,6), 2 mm-3,5 mm arasında olduğu ondört denekte hipermobilite bulundu (% 63,6). Spinal kanal çapı ölçümü ve Fonksiyonel Radyolojik incelemeler onbeş kontrol denekle karşılaştırıldı. Spinal kanal çapı kontrol deneklerde normal düzeylerde bulundu. İnstabilite, kontrol deneklerin hiçbirinde saptan madı, hipermobilite dördünde bulundu (% 26,6). Kompüterize tomografik incelemede, servikal spinal kanalı etkile yen değişik dejeneratif değişiklikler saptandı. Servikal Spondilotik Miyelopati olgularında en sık ve ön bulgu ola rak yürüme güçlüğü yakınmaları görüldü. Bu tip hastalarda servikal instabilite- yi düşünmek ve ölçümlerini yaparak hastalığın ilerlememesi için erken önlem ler almak gereklidir.