Sistemik lupus eritematozuslu olgularda kalp tutulma sıklığının araştırılması

Abstract

24 SONUÇ VE ÖZET Sistemik Lupus Eritamatozus'da, kardiyovasküler komplikasyon- lar oldukça sık olarak görülmektedir. Perikardit, Libman-Sacks endokardi- ti, myokardit ve koroner arter hastalığı bunların başlıcalarıdır. SLE'da kalp tutulumu, genellikle klinik olarak sessiz seyrettiğinden, bunların labo ratuar yöntemleri kullanılmadan saptanması güç olmaktadır. Özellikle otopsi serilerinde, yüksek oranda endokardiyal tutulum saptanmasına kar şın, bunların yaşayan SLE'lu popülasyondaki sıklığı bilinmemektedir. SLE'da, kalp tutulma sıklığını araştırmak amacıyla, 50 SLE'lu (46 kadın, 4 erkek) ve kontrol grubu olarak da 33 Behçet Hastalığı (30 kadın 3 erkek) olan olgunun (yaş ve cinsleri aynı), EKG, telekardiyografi ve M mode iki boyutlu ve dopplerli ekokardiyografik tetkikleri yapılarak, sonuçlar kör olarak değerlendirildi. Ekokardiyografik inceleme sonucunda, SLE'lu olguların 13'ünde (% 26) hafif ve orta şiddetle perikardiyal effüzyon saptanmasına karşın kontrol grubunda perikardiyal effüzyon saptanmadı. SLE'lu 19 olguda (% 38) kalp kapağı tutulumu olduğu görüldü. 19 olgunun 6'sında (% 12) hafif derecede yetersizlik veya darlık tarzında kapak fonksiyon bozukluğu, 13 olguda (% 26) kapak fonksiyon bozukluğuna yol açmayan kapakta kalınlaş ma tarzında lezyonlar saptandı. Kontrol grubunda ise sadece 1 olguda (% 3) mitral kapak kalınlaşması mevcuttu. SLE'lu 9 olguda (% 18) hipertansi yondan bağımsız olarak izole septum kalınlaşması saptandı. Kontrol gru-25 bunda ise septal hipertrofi gözlenmedi. Sonuç olarak, SLE'lu olgularda saptanan kalp lezyonlarının, kontrol grubuna oranla istatistik olarak anlamlı oranda yüksek olduğu ve serilerde bildirilen oranlarla paralellik gösterdiğini gördük. Ayrıca, sadece iki seride rastladığımız izole septum kalınlaşmasını biz de gözledik.