Trakeobronşial aspirasyonda histamin serbestleşmesinin kardiyovasküler sisteme etkilerinin H1 ve H2 reseptör blokerleri ile önlenmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
¦î6 O Z ıs r KAH'ları incelendiğinde 1. grupta 1., 2., 4. dakikalarda ileri derecede anlamlı bir artış olmuştur. 2. grupta ise 1. dakikada anlamlı dere cede bir artış olmasına rağmen 2. ve 4. dakikalar da TBA öncesine göre farklılık olmamıştır, iki grup arasında Hemodinamik değerlerdeki bu farklı lığın sebebi 2. grupta histaminin reseptörlerinin blokajı sonucu histaminin damar cidarı ve kalpteki reseptörlere bağlanamayıp etki yapamaması olabi lir. Bu çalışmada yoğun bakım ünitelerinde yatan 15'er kişilik iki grup halindeki 30 hastada trakeobronşial aspirasyon sonrası histamin KAH, OAB değerleri izlendi. Gruplar arasındaki fark 2. grupta aspirasyon öncesi H- + H2 antagonist! verilmesiydi. Birinci. grupta aspirasyon öncesi ve bu işlemi izleyen 1., 2., 4. dakikalardaki histamin değerleri, KAK, OAB aritmetik ortalamaları, sap tandı. Aspirasyon sonrası ortalamalar aspirasyon öncesi ortalama ile kıyas landı. Bunu takiben yüzde farkları bulundu. Histamin ng/ml Aspirasyon Öncesi 135168 ı.aaK. 267x108 p<0. 00Î 2.dak 223x90 p< 0.001 4.aaK 213+70 0.01<p37 O AB mmHg Aspirasyon Öncesi 84±15 % 97f İ. dek 9 İ ± 16 %65f 2.dak 77±14 0.001 4.dak 74±i5 0.05<p<0.0İ 0.05<p<0.01 0.05<p<0.08 %8f %9^ %12i OK Asp. öncesi 102x12 l.dak il 6i 12 p<0.001 %13t 2.dak 121112 p<0.001 %18f 4.dak 117x13 %14f p<0.001 İkinci grupta aynı değerler Histamin ng/mi Asp. öncesi 134157 l.dak 257+107 p<0.001 %9İt z.aak 240±83 p<0.001 %79t 4.dak 2481120 p<0.001 %85 + OAB mmHg Asp. öncesi 88 ±26 l.dak 2.dak 4.dak 90+26 88124 88124 Q.G5<p<0.01 p<0.05 p<0.Q5 %2.2f %L2%î.3l KAH/dk Asp. öncesi 107118 l.dak 2.dak 4.dak 112115 109116 107117 0.05<p<0.01 p<0.05 p<0.05 %4.6f %1 %û38 İki grupta da i., 2., 4. dakikalarda kistaıııin serbestlemesi iieri derecede anlamlı iken i. dakikada OAB ve KAH anlamlı derecede artmış fakat 2. ve 4. dakikalarda 1. grupta OAB anlamlı derecede düşerken KAH İ., 2., 4., dakikada iieri derecede bir artma göstermiştir. Hj + H2 reseptör biokeri verilen ikinci grupta 2.. 4. dakikalarda OAB ve KAH?da bir değişik lik olmamıştır. Her iki değerde (OAB, KAH) 1. dakikadaki fark ise birinci gruba göre daha azdır. Sonuç olarak genel durumu stabil olmayan ve nemodinamik açı dan değişkenlik gösteren hastalarda TBA öncesinde Ht + H2 reseptör bio keri verilebileceği düşüncesindeyiz.
Collections