Renal transplantasyonda üçlü tedavi (siklosporin, azathioprin, prednisolon) ile elde edilen sonuçlar

Abstract

47 ÖZET Haziran 1986 - Aralık 1991 tarihleri arasında Cerrahpaşa Tıp Fakültesinde 85 renal transplantasyon yapılmış olup, bunların 16'sı kadave rik 69'u canlı akraba donorlü transplantasyonlardır. 57 hasta konvansiyo nel (Azathioprin + Prednisolon), 28 hasta ise üçlü tedavi (Siklosporin + Azathioprin + Prednisolon) protokoluna alınmıştır. Üçlü tedavi protokoluna alınan hastaların 7'si kadaverik, 21'i se canlı donörlüdür. Bu çalışmada; üçlü tedavi ile izlenen hastalar; hasta ve greft sur- vileri, rezeksiyon, drog toksisiteleri ve diğer komplikasyonlar yönünden incelenmişlerdir. Üçlü tedavi ile; kadaverik grupda 1 yıllık hasta survisi % 86, greft survisi % 71 olarak bulunmuştur. Canlı donorlü grupda ise 1 yıllık hasta ve greft survisi % 85'dir. Kullanılan dozlarda, siklosporine bağlı nefrotoksisitenin klinik bulguları gözlenmemiştir. Canlı donorlü grupda, konvansiyonel tedavili gruba göre akut rejeksiyon episodlarında belirgin azalma mevcutdur (% 29 f 56).48 Konvansiyonel tedavili grupla kıyaslandığında bakteriyel ve fun gal enfeksiyonlarda azalma görülmekle birlikte viral enfeksiyonlarda özel likle CMV (sitomegalovirus) enfeksiyonlarında artış olduğu izlenimi edinil miştir. 17 hastada halen greft fonksiyonedir ve bunlar içinde 3 hastada kreatinin 2-3 mg% olup, diğerlerinde 1,5 mg'ın altındadır. 4 hasta hemodialize dönmüştür. 7 hasta ise ex olmuştur. Ölüm sebepleri; CMV enfeksiyonu (3 hastada), akc. absesi, masif gastroentestinal sistem kanaması, ensefalit ve akciğer embolisidir. Çalışmanın sonucunda; üçlü tedavinin renal transplantasyonda effektif bir immunsupresyon sağladığı, ancak; siklosporinin potansiyel nef- rotoksik etkisi ve muhtemel diğer komplikasyonları göz önünde bulunduru larak, siklosporin kan düzeylerinin ve hastaların yakından takibinin gerekli liği vurgulanmıştır.