`I ain`t a-marchin anymore`: Commodification and rhetoric of the American anti-war music of 1960-1972

Abstract

ÖZET `Artık Uygun Adım Yürümeyeceğim`: 1960-1972 Arası Amerikan Savaş Karşıtı Müziği Nur Özkan-Bölükbaşı Amerikan Kültürü ve Edebiyatı Yüksek Lisans Tez Yöneticisi: Yrd. Doç. Dr. Leo J. Mahoney Haziran, 2002 Bu çalışmada Amerikan hippi kültürünün önemli bir ifade biçimi olan protesto müzikleri incelenmektedir. Bu amaçla, çalışma, karşıt kültür ve alt kültür kavramlarını açıklamakta ve Theodore Adorno'nun popüler müzik hakkındaki teorilerini kullanarak, hippi hareketinin arkasında yatan nedenleri ve hippilerin 1960'lann popüler müziğine yansıttıkları protestolarım araştırmaktadır. Adorno'nun kuramlarının ışığında, 1960'lann savaş karşıtı müziğinin, Amerikan hükümetinin izlediği savaş politikalarına inanmayan gençlerin kendilerini ifade şekli olduğu kanıtlanmaktadır. Bu müziğin ticarileşmesinin, Adorno'nun teorilerinde tartıştığı gibi kapitalist mantıkla yürütülen bir kontrol mekanizması değil, tersine gençlerin seslerini daha fazla duyurmalarım sağlayan bir ifade yolu olduğu ortaya çıkmaktadır. Çalışma, 1960 Amerikasında yaşayan gençlerin popüler müzik tercihlerini ve hippi gençliğinin savaş hakkındaki düşüncelerini yansıtan şarkı sözlerinin etkinliğini ortaya koymaktadır. ANAHTAR KELİMELER: Hippi, Karşıt-kültür ve Alt-kültür, Standartlaşma, Soyut bireycilik, Vietnam Savaşı. iv

ABSTRACT `I Ain't A-Marchta' Anymore`: Commodification and Rhetoric of the American Anti-War Mnsic of 1960-1972 Nur Özkan-Bölükbaşı M. A. in American Culture and Literature Advisor: Assist. Prof. Leo J. Mahoney June, 2002 This study aims to discuss the following questions: 1. Who were the `hippies`? 2. Why are the hippies a counterculture rather than a subculture and how does this influence their musical taste and protest rhetoric? 3. What is the influence of commodification on the anti-war music in the 1 960s? Besides definitions of counterculture and subculture, the reasons behind the youth protest and the hippie movement will be used in order to address these questions. The analysis of these terms and theories reveal that the anti-war music of the period was an attempt for self-expression on the part of a large number of young people who did not believe in the politics of their government. The study will also analyze Theodore Adorno's theories of popular music: he argues that the commodification of popular music led to the standardization of its structure and created a pseudo- individualized person who was then repressed by the industry. However, this study reveals that through its commodification, popular music became a significant aspect of the hippie counterculture and not a capitalist driven control of the masses. This fact provokes informative discussion of popular music as a valuable aspect of youth culture and, in this case, of anti-war rhetoric. KEY TERMS: Hippie, Counterculture and Subculture, Standardization, Pseudo- individualism, Vietnam War. m