Tip 1 diabetik çocuklarda hepatit B prevalansı ve hepatit B aşısına yanıt

Abstract

77 ÖZET Tip I diabetl ilerin hepatit B açısından risk altında olduğu kabul edilmektedir. Tip I diâbetliler arasında HBV antikor pozitifliği çeşitli çalışmalarda yüksek olarak bulunmuştur. Yine erişkin tip I diabetl ilerde hepatit aşı yanıtlarının düşük olduğu bildirilmiştir. Bu; çeşitli nedenlere (tip I diabetlilerde ortaya çıkan çeşitli immün defektlsr,kötü metabolik kontrol ve başka nütrisyonel bozuk luklarda.) bağlanmışsa da bunun hangi mekanizma ya da mekanizmalarla oluştuğu tam olarak bilinmemektedir. Biz çalışmamızda tip I diabetli çocuklarda, yaş ve cinsiyet uyumlu sağlıklı çocuklarda karşılaştırarak hepatit B markerlerinin prevalansı ile hepatit B aşısı yanıtlarını ve çeşitli immün parametreleri değerlendirmeyi amaçladık. Bu amaçla çalışmamızda ilk olarak tip I diabetli 64 çocuk HBV markerleri açısından araştırıldı. Bunların HBV markerleri negatif olan 53 tanesi arasından 24 tanesi rast- gele olarak diabetli aşılama grubu-na ayrıldı. Bu grupla yas ve cinsiyet uyumlu 20 sağlıklı çocuk kontrol grubu için seçildi.Bunlardan HBV markerleri pozitif olan 2 tanesi ve immün parametreleri uygun bulunmayan bir tanesi elenerek kalan 17 çocuk aşı kontrol grubuna alındı. Her iki grupta aşılama öncesi ve sonrası toplam lökosit sayım-ları, lökosit formülündeki dağılımları; CD3, CD4. CD8, CD25 ve CD4/CD8 oranları saptandı. Diabetli grubunda aşı önce ve sonrasında HbAlc düzeyleri tayin edildi.Bulunan HbAlc değerlerinin karşılaştırılmasında aşılama öncesi78 ve sonrası arasında anlamlı fark bulunamazken, her iki döneme ilişkin değerlerin ortalamaları orta derecede metabolik kontrolü gösteriyordu. Her iki grupta ası öncesi CD3, CD4, CDS, CD25 ve CD4/CD8 oranları karşılaştırıldığında bu değerler diabetli grubunda anlamlı derecede düşük bulunurken» aşı sonrası her iki grup arasında bir fark bulunamadı. HBV markerleri pozitifliği acısından her iki grup arasında istatisti-ki olarak anlamlı bir fark bulunamazken diabetli grubunda ası yanıt-ları anlamlı derecede düşük bulundu (diabetli grubunda 11 hastada anti HBs titreleri 30 IU/ml'nin üzerinde, 2 hastada 10-30 IU/ml 'nin arasında. 11 hastada 10 IU/ml 'nin altında bulunurken kontrol grugru- bunda 15 kişide anti HBs titreleri 30 IU/ml'nin üstünde, 2 kişide de 10-30 IU/ml arasında bulundu). Araştırılan immün parametrelerin hiç biri ve metabolik kontrol derecesi ile anti HBs titreleri arasında anlamlı bir bağıntı saptanamadı. Diabetli grubunda anti HBs titreleri ile bağıntısı araştırılan cinsiyet, yaş.diabet komplikasyonları,yıllık Hb Âlc ortamalârı.diabet süresi ve günlük insülin doz sayısı gibi faktörlerden yalnızca yaş ile anti HBs titreleri arasında anlamlı bir bağıntı saptandı. Bizim çalışmamızın sonuçlara göre erişkin tip I diabetlilerde olduğu gibi tip I diabetli çocuklarda da hepatit B aşısına yanıtın düşük olduğu saptanmakla birlikte tip I diabetli çocuklarda bunun doğrudan ilişkilendirilebilecegi özgül bir defekt saptanamadı.