Diabetik sıçanlarda kolon anastomozuna epidermal growth faktörün etkisi

Abstract

ÖZET Kolon rezeksiyonu sonrası anastomoz kaçağı majör bir problemdir. Çeşitli teknik, lokal ve sistemik faktörler anastomoz iyileşmesini bozar. Diabetin bu faktörlerden biri olduğu genel olarak kabul edilir. Bu çalışmada diabetik sıçanlarda epidermal growth faktörün (EGF) sol kolon anastomozuna etkisini araştırdık. 40 adet Sprague-Dawley sıçan, her birinde eşit sayıda (n=10) denek bulunan 4 eşit gruba ayrıldı. Grup I'de standart sol kolon anastomozu yapıldı. Grup II ve IV de intraperitoneal streptozotocin injeksiyonu (60 mg/kg) ile diabet oluşturuldu. Grup H'de streptozotocin injeksiyonundan 7 gün sonra kolon anastomozu gerçekleştirildi. Grup IU'de nondiabetik sıçanlarda, Grup IVde ise diabetik sıçanlarda anastomoz sahasına EGF uygulandı. Grup III ve IV' de operasyondan 12 ve 24 saat sonra intrarektal olarak EGF (10 ug/kg) verildi. Aynı işlem Grup I ve H'deki sıçanlara eşit hacimdeki SF ile yapıldı. Anastomoz bölgesindeki yara iyileşmesi hidroksiprolin ve patlama basıncı ölçümleri ile değerlendirildi. İstatistik değerlendirme için ANOVA yöntemi kullanıldı ve p<0.05 değeri anlamlı olarak kabul edildi. Patlama basıncı diabetik sıçanlarda normal sıçanlardan düşük olarak (p<0.05) saptandı. Patlama basıncı nondiabetik sıçanlarda EGF uygulanması ile yükselirken, diabetik sıçanlarda bir farklılık bulunmadı (p>0.05). Sonuç olarak anastomoz iyileşmesinin erken fazında normal sıçanlarda EGF kolon anastomozlarını güçlendirirken, diabetik sıçanlarda diabetin oluşturduğu olumsuz etkileri ortadan kaldırmadı. 33