Koryoamnionitin erken doğumun oluşumundaki rolü

Abstract

Çeşitli çalışmalar, erken doğumda subklinik intraamniotik enfeksiyonun rol oynadığını kanıtlamaktadır. Amnios sıvısı enfeksiyonu olan annelerden doğan bebekler enfeksiyona bağlı olan veya olmayan komplikasyonlar açısından yüksek risk altında oldukları için amnios sıvısının mikrobik istilasının erkenden saptanması arzu edilen bir amaçtır. Bu hastalar ayrıca klinik koryoamnionit gelişimi, tokolize cevapsızlık, zarların erken yırtılması ve puerperal endometrit gelişimi açısından risk taşımaktadırlar. Koryoamnionitin klinik bulguları geç ortaya çıkmakta ve bu, hastaların sadece bir kısmında görülmektedir, öte yandan, tanıda altın standart olarak kabul edilen amnios sıvısı kültür sonuçları geç elde edilmektedir. Çeşitli çalışmalar, tokolitik tedaviye cevap vermeyen erken doğum tehditi olgularında amnios sıvısında yüksek interlökin-6 düzeylerinin saptandığını ortaya koymaktadır. Bu çalışmada, erken eylemdeki hastalardaki subklinik amnios sıvısı insidansını araştırmayı amaçladık. Erken doğum tehditi tanısı koyulan 27 hastadan amniosentez yolu ile, kontrol grubunu oluşturmak üzere ise, miadına gelmiş gebelerden planlı sezaryenler sırasında amnios sıvısı örnekleri elde ettik. Amnios sıvısında, aerob ve anaerob kültür, mikoplazma ve üreoplazma kültürleri, lnterlökin-6, glukoz, lökosit sayımı, CRP ve Gram boyama analizlerini yaptık. Amnios sıvısı örneklerinden sadece biri Üreoplazma kültürü için pozitifti. Bu hastada klinik koryoamnionit bulguları mevcuttu ve bebekte de yenidoğan sepsisi gelişti. Kontrol grubunda bütün kültürler negatifti. Amnios sıvısında yüksek interlökin-6 ve düşük glukoz düzeyleri saptanan hastalarda tokolize rağmen erken doğum gerçekleşti. Amnios sıvısı lökosit, Gram boyama ve CRP düzeyleri, amniosentezden doğuma kadar geçen süreyi tayin açısından istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. Sonuç olarak, yüksek İnterlökin-6 ve düşük glukoz düzeyleri, subklinik amnios sıvısı enfeksiyonunun ve tokolize cevapsızlığın bir belirleyicisi olabilir. 46

Significant proportion of preterm deliveries are associated with subclinical intrauterine infection. The early identification of microbial invasion of the amniotic cavity is a desirable clinical goal since neonates born to, mothers with intra-amniotic infection are at higher risk for both infectious and noninfectious complications. Moreover, patients with microbial invasion of the amniotic cavity are at risk for the development of clinical chorioamnionitis, failure to respond to tocolysis, subsequent rupture of the membranes and puerperal endometritis. Clinical signs of infection occur late and are found only in a few of these patients. On the other hand, amniotic fluid cultures, considered the gold standard for diagnosis, are not immediately available for clinical management, and their results may take several days. The results of several studies demonstrate that the presence of high levels of lnterleukin-6 is a strong indicator of preterm labor that is resistant to tocolytic intervention. Aim: In this study, we designed a prospective study to detect subclinical chorioamniotic infection among patients with preterm labor. Institution: University of istanbul Cerrahpaşa Medical Faculty, Department of Obstetrics and Gynecology. Material and Method: Amniotic fluid was retrieved by transabdominal amniocentesis from 27 patients with preterm labor and intact membranes. Samples were also obtained from 28 patients at term during a planned cesarean section. Fluid was cultured for aerobic and anaerobic bacteria, mycoplasma hominis and ureoplasma urealyticum. We also analyzed CRP, gram stain, white blood cell count, glucose, and lnterleukin-6, levels. Results: Only one amniotic fluid culture was positive for ureoplasma urealyticum(%3. 7). This patient was clinically infected and her infant developed 47