Cerrahi tedavi olmuş plato tibia kırıklarının geç dönem klinik, radyolojik ve artroskopik değerlendirilmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
ÖZET 120 İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Ortopedi ve Traumatoloji Anabilim Dalı'nda 1968 - 1994 tarihleri arasında tibia plato kırığı nedeni ile cerrahi olarak tedavi edilmiş olan 67 hastadan çağrılarımıza uyarak kontrole gelen 10 erkek, 4 kadın, toplam 14 hasta incelenmiştir. Ortalama takip süresi 98 aydır (en az 16 ay - en fazla 233 ay). Hastalar Rasmussen'in plato tibia kırıkları değerlendirme kriterlerine göre sübjektif, objektif (fizik muayene) ve radyolojik olarak değerlendirilmiş; ameliyat öncesi, ameliyat sonrası ve son takipteki özellikleri oluşturulan forma kaydedilerek değerlendirilmiş ve sonuç ile ilişkileri araştırılmıştır. Her hastaya alt ekstremite boy grafisi çekilerek aks sapmaları incelenmiştir. Ayrıca son takipte, 2 olguya implant ekstraksiyonu sırasında, 4 olguya da şikayetleri nedeni ile diagnostik artroskopi yapılmış ve lezyonlar makroskopik olarak görülerek klinik ve radyolojik sonuçlar ile karşüaşlırılmıştır. Çökme derecesi 10 mm. den fazla olan olgularımızla, beraberinde diğer organ yaralanmaları bulunan olgularımızın sonuçlan diğerlerine göre daha kötü gözükmüştür. Olgularımızın hemen hepsinde alt ekstremite akslarında karşı tarafa göre sapma saptanırken valgus açılanması gösteren dizlerin bu durumu daha iyi tolere ettikleri düşünülmüştür. Ayrıca menisektomi yapılmış olan olgularda artroskopik olarak aynı kompartmanda büyük dejenerasyon gözlenmiştir. Olgularımızda fonksiyonel sonuçlar % 92.9 oranında memnuniyet verici olmakla birlikte, anatomik sonuçlarda bu oran % 50 'ye düşmektedir. Artroskopik değerlendirme ise anatomik sonuçlarla paralellik göstermektedir. Ancak ciddi eklem içi lezyonlara rağmen klinik ile uyumsuzluğun hastanın lehine olması sevindiricidir. Cerrahi tedavi edilmiş plato tibia kırıklarının sonuçlan ümit edilenden daha iyidir. ÖZET 121 SUMMARY 14 of the 67 patients (10 male-4 female), who were operated for the treatment of plateau tibia fractures between 1968 and 1994, were evaluated at the University of Istanbul, Cerrahpaşa Medicine Faculty, Department of Orthopaedics and Traumatology. The mean follow up period was 98 months (range 16-233 months). Their preoperative, postoperative and final examination features according to the Rasmussen's criteria, were recorded and the correlations were investigated. Standing lower extremity graphies were taken from each patient and their axe deviation values were measured. Diagnostic arthroscopy were performed on 6 of the patients and observed intraarticular lesions were compared with the clinical and radiological results. The results were found to be worse for the fractures which had subchondral compression more than 10 mm and the cases with multitrauma than the others. In all of the cases axial deviation were observed in comparison with the other side whereas this situation were tolerated better in valgus angulated knees. On the other hand, serious cartilage degeneration were observed arthroscopically in the cases which had total meniscectomy during the treatment of the fractures. The functional results of our cases were found satisfactory in 92.9 %, but this rate decreased to 50 % in the anatomical evaluation. The arthroscopic evaluation of these cases revealed similar results with the anatomical evaluations. In spite of the great intraarticular lesions and the difference between the results, on the whole final condition of all the cases were in favour of the patients. As a result the surgical treatment of plateau tibia fractures revealed better results than that has been expected.
Collections