Ağır astım bronşialeli çocuklarda bronkoskopik bronş biopsilerinin elektron mikroskopla incelenmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
53 Özet Bu çalışmada çocukluk çağında ağır astımlıların bronş mukozasında oluşabilecek patolojik değişimler elektron mikroskopu ile değerlendirilmiştir. 1994 uluslararası astım konsensüsü kriterlerine göre ağır astım sınıfına giren yaşları 5 ile 14 arasında değişen (ort.9,3 + 3,8) on ekstrensek astımlı çocuğa genel anestezi altında bronkoskopi yapılmış ve karina altından alınan biopsi materyelleri ışık mikroskopisi için hemotoksilen eozin, elektron mikroskopu için de uranyl asetat ve kurşun sitrat boyaları ile boyanarak incelenmiştir. Elektron mikroskopisi çalışmasında Zeiss M-10 elektron mikroskopu kullanılmıştır. Bronkoskopi öncesinde hastalara uygulanan antiinflamatuar ilaçlar bir ay süreyle kesilmiş ve bu süre içerisinde hastaların herhangi bir solunum infeksiyonu geçirmediğinden emin olunmuştur. Elde edilen materyellerin ışık mikroskopu ve elektron mikroskopu ile yapılan incelenmesinde elde edilen bulgular büyük ölçüde birbirine uymaktadır. Elektron mikroskopu ile daha ayrıntılı bilgiler elde edilmiştir. Bu bilgilere göre hastaların % 65'inde epiteli döşeyen silyalı hücrelerde bir azalma saptanmıştır. Bu bulgu astımlı hastalarda yapılan diğer bronkoskopik biopsi çalışmalarıyla uyumluydu ve astım patogenezinde epitelde meydana gelebilecek değişimlerin önemini vurguluyordu. Astımda artmış muküs üretiminden sorumlu olan goblet hücrelerinin hiperplazisine sadece iki olguda rastlanmıştır. Astımlılarda sık rastlanan bir bulgu olan bazal membran kalınlaşması bizim olgularımızda da ışık mikroskopu ile % 50, elektron mikroskopu ile ise % 33 oranında saptanmıştır. Bu durumla ilişkili olarak olgularımızın % 87'sinde aktivasyon gösteren fibroblastlar görülmüştür. Astım patogenezinde temel bir bulgu olan inflamasyon hastalarımızın büyük bölümünde saptanmıştır. Beklentimizin ve değişik ağırlıktaki astımlı erişkinleri kapsayan başka çalışmalarda54 daha sık rastlanan bulguların aksine, biopsi materyellerinin sadece birinde eozinofiller görülmüştür. Biyopsilerde astım patogenezindeki rollerini doğrulayacak şekilde degeneratif mast hücrelerine sıkça ( % 65) rastlanmıştır. Atak dışında da degranüle olmaya hazır mast hücrelerinin varlığı bu hücrelerin ve medyatörlerinin allerjik inflamasyondaki rollerine dikkat çekici bir özellikti. Çalışmamızda bronş mukozasındaki inflamasyonun hakim hücre tipinin lenfositler olduğu gözlenmiştir. Bu bulgu, çocuklarda da erken dönemde kullanılacak antiinflamatuar ilaçların yararlılığını vurgulamaktadır. Sonuçta ağır çocukluk çağı astımında da erişkinlerinkine benzer şekilde bronş mukozasında epitel kaybının, bazal membran kalınlaşmasının ve hücre infıltrasyonunun olduğu ve elektron mikroskopisi ile yapılacak incelemenin daha ayrıntılı bilgiler verdiği söylenebilir.
Collections